Lezersrecensie
Sluimerend spannend
Met het CARPA Complot maakte Heleen van den Hoven (1959) in 2019 haar thrillerdebuut bij de Crime Compagnie. Het boek kreeg lovende recensies en NBD Biblion noemt haar "de Jan Terlouw voor volwassenen".
Het verhaal gaat over Inigo Dubbelman en Fee Kastelijn. Ze werken bij het transportbedrijf van de oom van Inigo. Als de ex van Fee pikante foto's van haar verspreidt, neemt Inigo als enige van haar collega's het voor haar op. Fee verbaasd zich hierover, want Inigo is eigenlijk een saaie in zichzelf gekeerde man, een grijze muis dus. Fee krijgt steeds meer interesse in Inigo en wil hem beter leren kennen. Maar wie is Inigo Dubbelman eigenlijk? En weet hij dat zelf wel? Want na een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts krijgt hij nachtmerries. Hij vergeet heel veel dingen op zijn werk te doen, maar die blijken dan ineens wel gedaan te zijn. Waarom kan hij zich dit niet herinneren? Slaapwandelt hij? Wat is er aan de hand? Heeft hij een trauma? Hij zoekt hulp middels een psychiater en probeert er achter te komen waarom hij dingen wel en niet doet. En wie hij is? Hij weet weinig over zijn afkomst.
Als Inigo en Fee een paar dagen naar Londen gaan, gebeurt er iets wat zijn trauma ineens duidelijker maakt. Intussen heeft Inigo ook een detective ingeschakeld en zo komen er nog meer dingen uit zijn verleden naar boven. De plot van het verhaal zit goed in elkaar, veel dingen vallen op zijn plaats, alhoewel ik sommige dingen wel had zien aankomen.
Het verhaal bestaat uit vier delen: "Hoe het begon", "Hoe het eindigde", "Vragen" en "Antwoorden". De korte hoofdstukken gaan afwisselend over Inigo en Fee en dat is prettig lezen.
Op de cover staat een kooi met een pop er in. De achtergrond is donker en er valt wat licht naar binnen. Wat is hier de betekenis van?
Naarmate het einde vordert , wordt het boek steeds spannender, je wil gewoon weten wat er nu eigenlijk aan de hand is. Het is niet nagelbijtend spannend, maar het sluimert op het laatst.
Dit was mijn eerste boek van Heleen van den Hoven en ik kijk dan ook zeer uit naar een evt volgend boek. Het boek krijgt van mij vier sterren.
Het verhaal gaat over Inigo Dubbelman en Fee Kastelijn. Ze werken bij het transportbedrijf van de oom van Inigo. Als de ex van Fee pikante foto's van haar verspreidt, neemt Inigo als enige van haar collega's het voor haar op. Fee verbaasd zich hierover, want Inigo is eigenlijk een saaie in zichzelf gekeerde man, een grijze muis dus. Fee krijgt steeds meer interesse in Inigo en wil hem beter leren kennen. Maar wie is Inigo Dubbelman eigenlijk? En weet hij dat zelf wel? Want na een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts krijgt hij nachtmerries. Hij vergeet heel veel dingen op zijn werk te doen, maar die blijken dan ineens wel gedaan te zijn. Waarom kan hij zich dit niet herinneren? Slaapwandelt hij? Wat is er aan de hand? Heeft hij een trauma? Hij zoekt hulp middels een psychiater en probeert er achter te komen waarom hij dingen wel en niet doet. En wie hij is? Hij weet weinig over zijn afkomst.
Als Inigo en Fee een paar dagen naar Londen gaan, gebeurt er iets wat zijn trauma ineens duidelijker maakt. Intussen heeft Inigo ook een detective ingeschakeld en zo komen er nog meer dingen uit zijn verleden naar boven. De plot van het verhaal zit goed in elkaar, veel dingen vallen op zijn plaats, alhoewel ik sommige dingen wel had zien aankomen.
Het verhaal bestaat uit vier delen: "Hoe het begon", "Hoe het eindigde", "Vragen" en "Antwoorden". De korte hoofdstukken gaan afwisselend over Inigo en Fee en dat is prettig lezen.
Op de cover staat een kooi met een pop er in. De achtergrond is donker en er valt wat licht naar binnen. Wat is hier de betekenis van?
Naarmate het einde vordert , wordt het boek steeds spannender, je wil gewoon weten wat er nu eigenlijk aan de hand is. Het is niet nagelbijtend spannend, maar het sluimert op het laatst.
Dit was mijn eerste boek van Heleen van den Hoven en ik kijk dan ook zeer uit naar een evt volgend boek. Het boek krijgt van mij vier sterren.
1
Reageer op deze recensie