Een thriller zoals een thriller moet zijn

Dit boek mocht ik lezen omdat ik een van de winnaars was bij Vrouwenthrillers in ruil voor een recensie.

Angelique Haak (1978) heeft als sinds haar jeugd een passie voor lezen en schrijven. Na het winnen van een schrijfwedstrijd verscheen haar debuutthriller Een nieuw begin, die gelijk werd genomineerd voor de Schaduwprijs. In 2018 volgde Uitgeschakeld en in 2019 volgde het derde deel in deze reeks: Zwarte ziel. Angelique woont samen met haar man en twee kinderen in Spijkenisse.

Juiste tijd, juiste plaats. Toch ging het gruwelijk verkeerd. Op een ochtend wordt Amelie van haar fiets getrokken door een man met een angstaanjagend masker op. Hij sluit haar op in een donkere ruimte. Amelie snapt niet waarom de ontvoerder juist haar moest hebben. Is het hem te doen om het losgeld van haar rijke vader? Speelt haar dubieuze bijna ex-echtgenoot een rol in het geheel? Of heeft haar ontvoerder zich vergist en is zij simpelweg het verkeerde meisje?

Het boek valt meteen op door de gele cover. De titel in grote rode letters en de bloedspetters, de vrouw die door gebroken glas kijkt. Op de achterflap staat de tekst: Verkeerde tijden en plekken bestaan niet. Verkeerde mensen wel. Het boek is een echte blikvanger.

Door de fijne schrijfstijl en de korte hoofdstukken wordt je meteen in het verhaal gezogen. Er is meteen spanning en je wil alleen maar doorlezen. Het ene verhaal wordt verteld door Amelie en het andere verhaal wordt verteld door een onbekend personage. Deze wisselen elkaar af en door de korte hoofdstukken vlieg je door het verhaal heen. Steeds is de spanning aanwezig en als je denkt te weten hoe het zit, krijg je weer nieuwe informatie. In het begin gaat het over het verleden van de personages. Later gaat het over het heden en wat er is gebeurd. Het plot zit goed in elkaar en was voor mij verrassend. Het verhaal heeft alles wat je van een thriller verwacht. Echt een aanrader.