Ondanks wat trage tempo, toch mooi afgewerkt verhaal vol familiegeheimen en intriges

De Ierse Erfenis van Karen Swan is een lekker dik boek, dus ik hoopte al op een omvangrijk verhaal. Persoonlijk heb ik een zwak voor Ierland, dus dat het boek zich afspeelt in Ierland was voor mij al een voltreffer.

Op de voorkant wordt gerept over familiegeheimen en intriges. Deze kwamen zeker aan bod en vormde een groot thema in dit boek.

Het tempo in het boek was wat traag. Het perspectief wisselde in rap tempo tussen de 3 zussen Willow, Pip en Ottie. Elke keer als ik net in het verhaal zat, wisselde het perspectief weer en duurder het voor mijn gevoel ook wel weer even voordat er op dat punt weer werd teruggekomen. Dat haalde voor mij het tempo eruit. Ondanks het lage tempo, bleef ik toch benieuwd naar hoe het nu zat met die familiegeschiedenis en achtergronden. Het duurde het hele boek voordat dit ontvouwd werd. Ik heb Noorse winternacht van Karen Swan ook gelezen en ik herken die schrijfstijl daar ook wel van.

Door het elke keer veelvuldig wisselen van perspectief vond ik de personages wat minder uitgewerkt. Op het eind heb je uiteindelijk wel een compleet beeld, maar ik had het fijner gevonden als je eerder in het boek al meer over de personen te weten was gekomen. De personages naast de hoofdpersonen blijven helemaal achter qua uitwerking. Dat is jammer.

De schrijfstijl is verder best beeldend: ik zag wel alles zo voor me. Wel vond ik dat sommige dingen misschien teveel beschreven werden, waar er misschien meer ruimte was geweest voor wat meer dialoog met de personen naast de hoofdpersonen, zodat deze ook wat meer belicht zouden worden. Nu hadden ze overduidelijk een bijrol.

Het einde van het boek maakt een hoop goed en dat lees je wel in één ruk uit. Het is daarmee ook een mooi afgewerkt verhaal, waarbij alle eerder genoemde punten in het boek uiteindelijk toch met elkaar verbonden zijn. Dat vind ik dan wel weer knap. Karen Swan strooit met broodkruimels door het boek en op het eind heb je ook echt de hele boterham! ;-) En ondanks het wat trage tempo heb je er dan toch een “boekfamilie” bij, waar je uiteindelijk alles over te weten bent gekomen.

Ik heb getwijfeld tussen 3 en 4 sterren. Voor het feit dat ik op het eind toch enthousiast was, het verhaal mooi afgewerkt was, een happy end had en ik het me allemaal zo kon voorstellen, rond ik af naar boven.