Niet zo onverwacht

Een onverwachte wending van Lauren Kate is haar eerste feelgood boek. Ze heeft eerder de Fallen reeks (fantasy) geschreven. Het was mijn eerste kennismaking met Lauren Kate en ik las het boek met een Hebban leesclub. In Een onverwachte wending werkt Lanie bij een uitgeverij in New York en krijgt ze promotie als de best verkopende auteur Noa Callaway binnen drie maanden een nieuw bestsellerwaardig manuscript inlevert. Ze hebben alleen contact via de mail, niemand heeft haar ooit gezien en ze heeft last van een writers block. Lanie gaat het op zich nemen om haar van het writers block af te krijgen.

De schrijfstijl is niet altijd even eenduidig. Soms zijn er best lange zinnen met wat voor het verhaal overbodige details, die afleiden en je uit het verhaal halen. Bijvoorbeeld: “Ik klom op mijn brandtrap en nam mijn stem op terwijl ik zinnen uit een monologue interieur naar het verkeer op Second Avenue schreeuwde. Ik noteerde met een fineliner een uitzonderlijk mooie beschrijving van het haar van een vrouw op de zool van mijn Converse-gymp, liep dat weekend heel Brooklyn door en nam een foto voor Noa, zodat ze kon zien wat die zin die dag allemaal had meegemaakt."
Ze komen wat omslachtig over, hoewel dat ook aan de vertaling kan liggen. Op andere stukken leest het dan weer eenvoudiger en gemakkelijker.

De opbouw van het verhaal is vrij logisch en chronologisch. De titel impliceert een onverwachte wending. Als je de achterflap hebt gelezen, heb je misschien al een idee wat die onverwachte wending zou kunnen zijn (had ik wel). Het verraste mij wel dat die onverwachte wending al heel snel in het boek gebeurd. Ik had ergens nog gehoopt dat het verhaal misschien nog meer onverwachte wendingen zou hebben, maar dat vond ik niet.

Anders dan de hoofdpersonen Lanie en Noa worden de overige personages niet heel erg uitgediept, dat vond ik jammer voor het verhaal. Ze bleven wat oppervlakkig en gingen daardoor niet echt leven.

Al met al vond ik dit geen ijzersterke feelgood. Ondanks dat alle elementen van een feelgood er wel in zaten en dat het naar het einde toe ook wel prettiger las, is er nog wel wat ruimte voor verbetering.