Mooi debuut

Personages;
Laten we met het hoofdpersonage beginnen, namelijk Miles. Hij gaat op zoek naar het grote misschien door van school te veranderen en op kamers te gaan. Daar ontmoet hij zijn nieuwe vrienden, Alaska, Kolonel en Takumi. Miles komt over als een eenzame jongen en dat wordt al gauw duidelijk in de eerste paar pagina's. Hij komt stil en verlegen over en weet niet goed wat hij moet doen op zijn nieuwe school. Wat gelijk opvalt is dat hij een grote karakterontwikkeling meemaakt. Hij gaat van stille en verlegen jongen naar een uitgesproken personage, dit was prettig om te lezen en dit ging ook geleidelijk je groeide met Miles mee. Van Alaska krijg je geen goed beeld, ze blijft mysterieus en laat niet veel los over haar leven. Dit is jammer maar daardoor werd de climax wel groter op het einde. De kolonel leren we wel beter kennen en dit had zeker een toevoeging. Het is een relaxte jongen die voor zijn vrienden opkomt en door hem beter te leren kennen begrijp je waar dit vandaan komt. Al met al goede personages waar je mee kan groeien en die je kan begrijpen. Het waren geen ingewikkelde personages of nieuwe karkaters, het waren voor mijn gevoel de standaard personages maar dat stoorde mij niet in dit boek.

Het verhaal;
Het verhaal begon voor mij al goed, ik werd gelijk meegezogen in de wereld van Miles. Het midden is waar de problemen begonnen. Toen moest ik mij zelf er echt door heen slepen om door te lezen. Dat was jammer want het had goede stukken en het einde was ook heel goed. Zoals ik zei was het begin prima, je leert Miles kennen en je komt erachter waarom hij van school wil veranderen, daarbij is het sterk neergezet. Dan kom je in het middenstuk en daar gebeurd voor mijn idee niet veel. Tot aan de grote stunt die ze met zijn allen uitvoeren tegen de doordewekers, vanaf daar ging het weer omhoog. Toen zat ik ook weer in het verhaal. Het einde was heel goed en ik kon ook niet stoppen met lezen omdat ik wou weten hoe het zou aflopen.

Het verhaal verder zit goed in elkaar. Chronologisch gezien is het goed. De gebeurtenissen die in het verhaal gebeuren zitten op de goede plekken. De boodschap die in het verhaal zit is heel goed en die komt ook echt naar voren. Iemand kan diepe dalen hebben die je niet kent, en dan kan er iets gebeuren wat je nooit aan zou zien komen. Een goed verhaal waar je soms even doorheen moet.

De schrijfstijl;
Dit is de reden waarom ik gelijk in het verhaal zat. Green schrijft op zo een fijne manier. Het is heel beeldend neergezet. Het was fijn om te lezen juist doordat er geen lange zinnen waren. Het kenmerkelijke is dat er geen hoofdstukken zijn. Dit word aangeduid als zoveel dagen ervoor en zoveel dagen erna. Zo leef je naar de climax toe en dit trok mij heel erg aan. Dit is heel goed bedacht door de schrijver, hierdoor wil je door lezen.

Waardering;
Er zijn wat minpuntjes, en dan voornamelijk het midden stuk dat ervoor zorgt dat het niet zo geweldig is zoals ik het had verwacht. Toch kom ik op een gemiddelde van * 4 van de 5 * sterren omdat het verhaal verder goed in elkaar zit en er een unieke schrijfstijl in zit verwerkt.