een soort van recensie ofzo: Hotel De Laatste Kans (10+)

Ik kwam het boek ‘De Pech Vuurtoren’ tegen. Blijkt het het vervolg te zijn van ‘Hotel De Laatste Kans’. Blijkt het dat die ook al op een verlanglijstje stond. Blijkt het dat ik dit gewoon moet lezen.

Sep Seti werkt in de keuken van Hotel De Laatste Kans. Tiffany werkt er ook. Helaas. Sep maakt het lekkerste eten maar Tiffany pakt de eer. En dan valt er ineens iemand dood neer. Een dessert gemaakt door Sep. Die iemand is dr. Thallomius. De voorzitter die een mysterieuze geheimzinnige tovenaarsvergadering leidt. Is Sep de dader?

‘Hotel De Laatste Kans’ is een echt klassiek murder mystery. Er is 1 dode. Er is 1 hoofdverdachte. En een stuk of 8 anderen die ook in de buurt waren.

Laat ik beginnen met het positieve. De wereld die wordt geschetst spreekt me enorm aan. Ergens voelt het als een prequel op ’Nevermoor’. De magie is langzaam uit de wereld verdwenen maar als jij kunt laten zien dat je magie hebt kun je bij een speciaal clubje. Vervolgens zijn we jaaaaaren verder en is dat clubje gegroeid tot wat in ’Nevermoor’ is te lezen. Die gedachte vind ik te gek. Dit boek heeft wat dat betreft alles om me mee te nemen in die wereld.

Ik heb de laatste tijd wat minder gelezen. Maar waar ligt dat aan? Eigenlijk staat ‘de laatste tijd’ voor ‘de tijd met dit boek’. Het murder mystery aspect in dit verhaal vind ik namelijk niet zo goed. Of nou ja… niet voor mij. De hoofdstukken zijn kort en ik kon het boek alweer na 1 hoofdstukje wegleggen. Ik was helemaal niet benieuwd naar hoe het verder zou gaan. Ik ben benieuwd naar heeeeele andere dingen. Naar die wereld! En wie is Sep Seti nou eigenlijk?! Wel krijg ik mondjesmaat wat informatie zodat ik dit boek wel uit wil lezen. Maar niet omdat ik nou zo graag wil weten wie de moord heeft gepleegd…

Op het einde krijg ik allemaal informatie waar ik wel waanzinnig benieuwd naar ben! En tegelijk worden de vragen gesteld die ik ook heb! Maar die worden, verwacht ik, wel in het tweede boek beantwoord. Eigenlijk was dit boek, nou ja de hoofdlijn, voor mij overbodig. Ik ben benieuwd of het tweede boek te begrijpen is zonder dat je dit deel hoeft te lezen…