Een multiculturele feelgood met een heel duidelijke boodschap!

Een multiculturele feelgood met een heel duidelijke boodschap. Chapeau, echt!

“Behalve dat jij iedereen met een Turkse achtergrond erbij betrekt en ik mijn conclusies trek op basis van jouw gedrag. Dat is een wezenlijk verschil.” DIT MENSEN! DIT!

Amber komt oog in oog te staan met Emir. Wanneer ze hem op zijn rijgedrag aanspreekt, reageert hij fel. Emir is aantrekkelijk en.. Turks. Kunnen Amber en Emir hun verschillen overbruggen en kiezen voor hun gevoel?

In de proloog vond ik de gesprekken over vooroordelen ongemakkelijk, maar toen besefte ik me: dit is goed. Geef die vooroordelen maar een podium en laat mensen - ook door het lezen van feelgood - nadenken over racisme en etnisch profileren. Ook al zorgt het verhaal ervoor dat slechts een persoon zich de volgende keer wél durft uit te spreken of dat die ene lezer een gedachte bij zichzelf kan omzetten, dan bereikt Eveline al iets heel moois.

Nu lijkt het boek een statement, maar - geloof me - de feelgood overheerst. Daarnaast schrijft de auteur met humor, Rotterdamse directheid (love it) en schetst de auteur een fijne setting voor een opbloeiende liefde.

Ook in de liefde komen verschillende normen en waarden samen. Dit zorgt voor de nodige strubbelingen en de auteur laat je deze dan ook ervaren. Daarnaast vind ik het goed dat mensen met een Turks-Nederlandse achtergrond zich, door het lezen van dit verhaal, in een personage en/of cultuur kunnen herkennen.

Het ironische vind ik dat ik de personages soms te zwart-wit vond. Alleen dit vind ik een lastig punt, omdat het zwart-wit denken iets zegt over mijn vooroordelen. En mij weer tot nadenken zet.. Ik sprak de auteur over deze gedachte en dat bracht een mooi gesprek teweeg.

Wil je een feelgoodroman lezen die een afspiegeling is van de Nederlandse samenleving? Leg dan dit boek (alsjeblieft) bovenop jouw stapel!

*ik ontving dit boek als recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening niet beïnvloed.

*4,5e ster!