De auteur heeft er een nieuwe fan bij!

Na het lezen van dit boek trek ik alle thrillerauteurs in twijfel, want - zeg eens eerlijk - waar halen jullie die inspiratie eigenlijk vandaan?

Voor de liefhebbers van een onverwacht plot, manipulatief gedrag, een ziek verhaal en een uitgekristalliseerde zaak, is hier: Liefs, mama.

Mackenzie Casper is vooral bekend vanwege haar moeder, een beroemde schrijfster wier duistere thrillers wereldwijd worden gelezen. Dan komt Mackenzies moeder om het leven. Na de herdenkingsdienst ontvangt Mackenzie een mysterieuze brief. Van haar moeder.

Het meeslepende verhaal en mijn nieuwsgierigheid zorgden ervoor dat ik met Mackenzie wilde wroeten in het schokkende verleden van haar moeder. Dit verhaal heeft me dan ook van het begin tot en met het einde geboeid.

Wat ik origineel vind aan deze thriller is dat we het verleden via brieven leren kennen. Ze vormen het tweede perspectief. Daarnaast weet de auteur op het juiste moment te vertragen of van perspectief te wisselen, waardoor ik steeds een extra hoofdstuk las. Bovenal vind ik het verhaal psychologisch sterk in elkaar gezet.

Tijdens het lezen had ik enkele vermoedens, maar mijn gedachten bij de verschillende plottwists waren steeds hetzelfde: OMG! No way! Zelfs de laatste twee hoofdstukken hebben me verrast.

Er waren enkele toevalligheden en voorspelbare zaken. Daarnaast zou ik zelf angstiger zijn (lees: ik zou meer flippen) dan Mackenzie. Deze punten nam ik voor lief, omdat het plot ijzersterk was.

Toen ik het boek dichtsloeg waren er geen losse eindjes. Zo’n uitgekristalliseerde zaak is ook wel eens fijn.

*ik ontving dit boek als recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening niet beïnvloed.