Nesser heeft het spreekwoord ‘Elk huisje heeft zijn kruisje’ in boekvorm gegoten!

Dit boek is ideaal voor als je een verhaal rondom een misdaad wilt lezen, maar niet per se van enorme spanning houdt. Een brief uit München wordt namelijk gedreven door de 'waarom-vraag'

Het is bijna kerst en de bekende kunstenaar Ludvig Rute nodigt zijn zus en twee broers uit om samen de feestdagen door te brengen in een afgelegen Zweeds dorpje. Hij wil ze iets vertellen. Ze hebben elkaar jaren niet gezien, dus de sfeer is op zijn zachtst gezegd gespannen. En dat wordt er niet beter op als een van de aanwezigen wordt vermoord..

Normaal ben ik tijdens het lezen van een thriller benieuwd naar wie de dader is, maar in dit boek wilde ik vooral weten wat het motief van de dader was. En eigenlijk maakte het me niet uit wie de moord had gepleegd.

Het verhaal kwam langzaam op gang en ik wachtte tot het gaspedaal werd ingedrukt. Maar de snelheid kwam niet, waardoor ik als lezer ook gas terug nam. Als de trope ‘slow burn’ ook op thrillers van toepassing zou zijn, dan was dit boek een absolute slow burn.

Je leest het verhaal vanuit verschillende perspectieven, zowel uit het oogpunt van de familieleden als van de detectives. Ik had voorkeur voor het oogpunt van de detectives, omdat er dan wat schot in de zaak kwam.

Het einde van het verhaal had van mij anders mogen worden ingestoken, omdat ik ervan houd als het verhaal rond is. Maar dat is een persoonlijke voorkeur.

De setting rondom kerst en de donkere dagen, maken het verhaal passend in deze periode van het jaar.

Nesser heeft het spreekwoord ‘Elk huisje heeft zijn kruisje’ in boekvorm gegoten.

*ik ontving dit boek als recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening niet beïnvloed.