Een verhaal over sterven met een lach en een traan.

De negen dagen van Rabbit Hayes is een verhaal dat letterlijk over de laatste negen dagen van de 44 jarige Rabbit Hayes gaat. Zij wordt in de proloog door haar moeder naar een verpleeghuis gebracht om te sterven. De artsen hebben namelijk aangegeven dat ze echt helemaal niets meer voor haar kunnen doen. Toch geeft ze niet op. Terwijl het een feit is dat ze elke dag achteruitgaat en er echt niet aan kan ontkomen aan het feit dat de artsen gelijk hebben. Zij zal moeten accepteren dat ze alle mensen om zich heen los moet laten en zij zullen haar moeten laten gaan. Onvoorstelbaar.
Het verhaal van Rabbit gaat ook vooral over de mensen om haar heen; een bijzondere groep mensen die elke dag langskomen en ieders rouwproces is zo persoonlijk dat je je als lezer wel eens een indringer voelt. Het verhaal is in verschillende perspectieven beschreven. De verschillende manieren waarop Rabbits ouders, broers en zussen, vrienden maar vooral haar dochter zorgen ervoor dat iedere lezer zich wel in iemand kan herkennen.
Haar ouders zoeken nog naar mogelijke behandelingen. Haar vader laat zijn tranen zien. Haar dochter is vooral aan het overleven. Het is een mooi maar schrijnend verhaal.
Niemand wil de waarheid onder ogen zien. En dan hebben ze steeds een dag minder met Rabbit. Het verhaal wordt gekleurd door de vele flashbacks waardoor de lezer zich meer en meer betrokken gaat voelen bij de situatie.
Daarnaast wordt ook het liefdesverhaal van Rabbit en Johnny beschreven, hij was haar grote liefde en zij heeft hem ook al los moeten laten. Je komt er dan wel achter dat Rabbit echt heel veel uit het leven heeft gehaald.
De schrijfstijl met de flashbacks en zonder weglaten van welke gevoelens dan ook zorgt ervoor dat je niet wilt dat het boek ophoudt. Want dat betekend dat Rabbit overlijdt. Toch is het geen verdrietig verhaal, de nuchterheid van deze Ierse familie en de band die ze met elkaar hebben maakt dat dit boek echt voelt als een liefdesverhaal. Liefde in vele soorten en maten. Dat geeft steun aan elkaar.
De negen dagen van Rabbit Hayes is een mooi boek voor de liefhebber van feelgood romans, maar ook voor mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten als de familie van de hoofdpersoon. Het was mooi om dit boek gelezen te hebben en er is echt wel een traan gelaten, soms van ontroering maar regelmatig omdat er echt gelachen kon worden