Lezersrecensie
Een mooi vervolg op het eerste deel
Mathias Maho houdt van schrijven en van dieren. Dit komt helemaal samen in zijn eerste fantasy serie Ruiters van de nacht waar het derde deel net voor uitgekomen is.
Leuk detail; Het paard Esprit uit het boek is genoemd naar zijn eigen paard met dezelfde naam.
Na het lezen van het eerste deel over de Ruiters van de nacht schreef ik: “Maho schrijft dit eerste deel vol passie en lijkt heel veel te willen overbrengen aan de lezer.”
Het verhaal gaat verder, na alle gebeurtenissen uit het eerste deel heeft de groep geen tijd om bij te komen. De schemering is er nog steeds en ze komen overlevenden tegen, Maar ook verschillende gevaren die deze tijd met zich meebrengt.
De magie groeit en ze moeten er meer mee leren omgaan.
“En toch weet zij beter om te gaan met gestolen energie dan jij met die waarmee je geboren bent. Jemig man, het lijkt net alsof je voor de eerste keer vecht!”
Het geheim van de winterplas is een vervolg waarin de hoofdpersonen en dieren nog meer op hun bordje krijgen en de auteur beschrijft regelmatig de gevoelens en de reacties van deze mensen en dieren. Boeiende dialogen en gesprekken vinden plaats waarin ze alles een plekje proberen te geven. De normale reacties van de hoofdpersonen laten soms vergeten dat er sprake is van fantasy en magie.
De liefde voor de dieren speelt een grote, mooie rol door het hele boek heen.
Het is een moeilijk boek om weer te geven in een recensie zonder teveel te willen vertellen. Houd je van fantasie, magie en dieren dan zou ik dit deel ook zeker lezen. Het is een dik boek met veel informatie. En de sfeer geeft goed de onzekerheid weer waar iedereen in verkeerd die een rol heeft in het verhaal. Goed verwoord. Maar als lezer wist ik op het einde niet meer precies wat ze allemaal meegemaakt hadden. Het was dus een beetje veel. Mooi, heerlijk om te lezen maar een beetje veel. En een open einde met ruimte voor meer.
Leuk detail; Het paard Esprit uit het boek is genoemd naar zijn eigen paard met dezelfde naam.
Na het lezen van het eerste deel over de Ruiters van de nacht schreef ik: “Maho schrijft dit eerste deel vol passie en lijkt heel veel te willen overbrengen aan de lezer.”
Het verhaal gaat verder, na alle gebeurtenissen uit het eerste deel heeft de groep geen tijd om bij te komen. De schemering is er nog steeds en ze komen overlevenden tegen, Maar ook verschillende gevaren die deze tijd met zich meebrengt.
De magie groeit en ze moeten er meer mee leren omgaan.
“En toch weet zij beter om te gaan met gestolen energie dan jij met die waarmee je geboren bent. Jemig man, het lijkt net alsof je voor de eerste keer vecht!”
Het geheim van de winterplas is een vervolg waarin de hoofdpersonen en dieren nog meer op hun bordje krijgen en de auteur beschrijft regelmatig de gevoelens en de reacties van deze mensen en dieren. Boeiende dialogen en gesprekken vinden plaats waarin ze alles een plekje proberen te geven. De normale reacties van de hoofdpersonen laten soms vergeten dat er sprake is van fantasy en magie.
De liefde voor de dieren speelt een grote, mooie rol door het hele boek heen.
Het is een moeilijk boek om weer te geven in een recensie zonder teveel te willen vertellen. Houd je van fantasie, magie en dieren dan zou ik dit deel ook zeker lezen. Het is een dik boek met veel informatie. En de sfeer geeft goed de onzekerheid weer waar iedereen in verkeerd die een rol heeft in het verhaal. Goed verwoord. Maar als lezer wist ik op het einde niet meer precies wat ze allemaal meegemaakt hadden. Het was dus een beetje veel. Mooi, heerlijk om te lezen maar een beetje veel. En een open einde met ruimte voor meer.
1
Reageer op deze recensie