Psychologische/absurdistische roman over de (on)balans tussen werkelijkheid en fantasie

Dit is het vroegst geschreven boek van Thomas Olde Heuvelt dat ik tot nu toe gelezen heb. Het absurde of magisch-realistische van het verhaal deed me vooral denken aan zijn verhalen in de bundel 'Om nooit te vergeten'. De schrijfstijl vond ik echter beter (en ook beter dan in zijn horrorboeken), ook het psychologische aspect (het balanceren van Sara tussen fantasie en werkelijkheid) en dat je de wereld door de ogen van de hoofdpersoon ziet, werkte sterk. Het midden van het boek vond ik wat taaier en wat lang duren, maar de laatste sterke hoofdstukken maakte dat weer goed.