Het Koor

‘In het huis van mijn vader’ van schrijver Joseph O’Connor is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Hugh O’Flaherty; een Ierse priester die tijdens de Tweede Wereldoorlog verantwoordelijk was voor het redden van 6500 Joden, vluchtelingen en geallieerde soldaten.
Samen met een krantenverkoper, de vrouw van een ambassadeur, een diplomaat, een gravin en enkele anderen zette de priester vanuit het Vaticaan een ontsnappingslijn op. Een gemengd Katholiekkoor, waar Hugh zelf de dirigent van was, diende als dekmantel voor deze verzetsgroep. Obersturmbannführer Paul Hauptmann en zijn gevolg zaten de groep op de hielen.
Het boek viel me in de boekhandel meteen op. De titel van het boek intrigeerde me omdat het gebaseerd was op de Bijbeltekst die mijn moeder uitgekozen had voor op haar eigen rouwkaart. Johannes 14:2: ‘In het huis van mijn vader zijn vele kamers.’ De priester noemt deze tekst tweemaal in het boek. De eerste keer bij een wandeling langs de vele kapelletjes en kerken in Vaticaanstad en de tweede keer als hij op hoge leeftijd zijn leven overdenkt. Het is geruststellend te weten dat er in de hemel plaats voor alle gelovigen is. De vele dappere verzetsstrijders verdienen (wat mij betreft) een ereplaats!
De tekst op de achterflap van het boek maakte me nieuwsgierig. Ik heb honderden oorlogsboeken in mijn bezit, maar over een verzetsgroep in Vaticaanstad had ik nog nooit wat gelezen. Joseph O’Connor vertelt een interessant stukje geschiedenis, wat zeker aandacht verdiend. Maar helaas kon de schrijver mij niet boeien. Ik had veel moeite om in het verhaal te komen. De vertelwijze van de vele hoofdpersonages vond ik niet fijn en ik kreeg met geen van allen een klik. Ook werd er veel uitgeweid. Dit wil beslist niet zeggen dat het geen goed verhaal is! Het boek is gewoon niet helemaal mijn smaak.