Nergens op haar plek

Het meisje M, de hoofdpersoon van dit boek, groeit op in een gezin waarin de gewelddadige vader de scepter zwaait, nergens kan het gezin een voet aan de grond krijgen door de escapades van de vader, waardoor ze steeds weer wordt gedwongen om te verkassen in de hoop ergens anders wel gelukkig te worden.
M. groeit met de ellende mee, maar ontvlucht op zekere leeftijd het gezin en de vader.
Maar moet dus ook met pijn in haar hart haar moeder en haar broertje Boelie achterlaten.
Ze belandt in de wereld van kunst waar ze contact heeft met Pretorius een nogal excentrieke schilder maar ook daar wordt ze niet gelukkig.
Ik was voorafgaande aan dit boek buitengewoon onder de indruk van Roxane van Iperen waarvan Schuim der Aarde op mij het meest wist te grijpen, hoe anders was het met dit boek.
Ik vond het (daar geef ik andere recensenten gelijk in) door de hoofdpersoon M. te noemen gelijk al afstandelijk en kon geen moment in het boek komen daarvoor kwamen de situaties niet dichtbij genoeg om voor te stellen wat er gaande was, zonder meer een dikke tegenvaller. maar er komen ongetwijfeld nog mooie boeken van haar aan, dit boek vond ik ondermaats.