De dagboeken van opa

Hoofdpersoon Hugo is een kunstschilder die hier en daar roem oogst, hij is getrouwd geweest met Lois, een kunstfotografe, die na een uitje niet meer thuis kwam en het had aangelegd met een ander.
Hij keert terug naar het landgoed waar hij zijn jeugd doorbracht en waar zijn opa nog steeds woont, die inmiddels 100 jaar is geworden, via zijn oude oppas Beth komt hij in het bezit van de dagboeken van zijn opa.
Het verhaal wil dat zijn opa een SS verleden heeft maar er mee is weggekomen omdat hij zich in het 2e deel van de oorlog gemanifesteerd had als verzetsstrijder, een verhaal dat als uitert dubieus kan worden gezien.
Terwijl zijn tweelingbroer het machtige imperium van de familie voortzet, de bouw van gigantische olieboorschepen, werkt Hugo de verhalen beeldend uit via schilderijen.
Het is heel kort beschreven anders zou ik te veel prijs geven.
Het is een bijzonder boek, dat soms wat langdradig werd maar toch wel moeiteloos de aandacht tot bladzijde 480 kon blijven vasthouden.