Recensie De vlucht

Een jongen vlucht uit zijn dorp, weg van de rechter en andere dorpsgenoten, die hem niet goed gezind zijn.
Zijn vluchtplan op korte termijn is goed geregeld, maar op de langere termijn een probleem.
Hij ontmoet een schapenhoeder, die zich over hem ontfermt, maar de jongen vertrouwt het niet en vlucht verder, maar moet toch weer op zijn schreden terug keren.
Ze trekken samen verder op in de brandende hitte, en belandden bij een verlaten kasteel, waar ze weer ontdekt worden door de rechter en zijn kornuiten, wat zijn ze met de jongen van plan, in ieder geval niet veel goeds, dat lees je wel uit het verhaal.
Wat je niet leest, is waarvoor de jongen eigenlijk op de vlucht is, wat heeft hij misdaan, dat wordt ookniet duidelijk, maar dat is ook geen storende factor in het verhaal.

De ontstane vriendschap tussen de herder en de jongen en waar het vertrouwen in elkaar toe kan leiden, dat is het verhaal, een boeiend verhaal.

Na een kwart van het boekje, dacht ik nog dat het een beetje te saai was, maar door de beklemmende sfeer, en het mooie taalgebruik, wordt je toch gedwongen verder te lezen, om na de laatste bladzijde te verzuchten "Wat een juweeltje van een boek sla ik hier dicht", je voelt als het ware de vriendschap tussen de twee door de prachtig geschreven regels door.