Een boek waarin ik me thuis voel.

Wanneer ik dit boek bij de boekhandel zag liggen pakte ik het nooit op, puur omdat de cover niet mijn smaak is en er zoveel andere boeken op mijn verlanglijst staan. Gelukkig mocht ik met de leesclub op Hebban meedoen en kreeg ik het boek thuis gestuurd.
Dit is zo’n leuk boek, het is heel beeldend en vlot geschreven met veel humor en je voelt er je gauw in thuis.
Noor is een groot liefhebber van het werk en leven van Van Gogh en heeft dan ook haar droombaan in het Van Gogh museum te Amsterdam waarvoor ze haar relatie en leven in een dorp elders op een laag pitje heeft gezet. Al draait haar leven vooral om kunst, je hoeft geen kunst liefhebber te zijn om te genieten van Noor en haar vrienden ,en al wat ze meemaken. Een lach en een traan, frustratie richting het gedrag van vriend Ewald en haar eigen moeder, je wordt meegesleurd en leeft zo met haar mee dat je haar af en toe zou willen wakker schudden als een vriendin die zich niet goed laat behandelen door de mensen (vriend en moeder) die haar lief hebben en meer...
Na het lezen heb ik echt zin in het volgende deel van de trilogie gekregen, die ik dan ook zeer binnenkort zal lezen.