Feit en fictie komen samen in koninklijke cosy crime

Heb je je wel eens afgevraagd wat koningin Beatrix in haar vrije tijd doet? Hoe ze zich gedraagt buiten het oog van de camera en waar haar interesses liggen? Onder het pseudoniem Eva Phillips heeft een bekende, prijswinnende auteur haar fantasie de vrije loop gelaten voor het antwoord op die vraag. Misschien werd ze geïnspireerd door de serie van S.J. Bennett waarin de Engelse Koningin Elizabeth centraal staat. Het resultaat is in elk geval een cosy crime serie met Koningin Beatrix in de rol van detective. De eerste drie delen van de serie zijn nu gebundeld in één uitgave.

Philips neemt de lezer mee naar de jaren ’80 van de vorige eeuw. In het eerste deel Beatrix en de moord op Huis ten Bosch is Beatrix net 1,5 jaar koningin als ze tijdens het tuinieren een onverwachte ontdekking doet. In de tuin, verstopt tussen de rozenstruiken, is een lichaam begraven. Terwijl ze de kroonprins van Thailand op bezoek krijgt, probeert Beatrix te achterhalen wat er gebeurd is. Ook in Beatrix en het geheim van Paleis Noordeinde is er een moord gepleegd. In dit tweede deel staat Beatrix echter zelf op het verdachtenlijstje. Samen met privésecretaris Henriette Loudon (Jet) gaat ze op onderzoek uit om haar onschuld te bewijzen. Het derde deel staat in het teken van het kerstfeest. Zoals de titel Beatrix en kerst op kasteel Het Oude Loo al doet vermoeden speelt dit deel zich af in Apeldoorn. Niet lang nadat Beatrix en haar gasten arriveren zorgt een sneeuwstorm ervoor dat ze ingesneeuwd raken. De sfeer wordt een stuk grimmiger als er een moord gepleegd wordt. Beatrix en Jet bundelen opnieuw kun krachten om de dader te vinden.

Alle verhalen kennen een duidelijke opzet die past binnen het genre. Eerst is er tijd voor een inleiding. De nadruk ligt hierbij op het schetsen van de situatie en het introduceren van verschillende personages. Nadat de moord heeft plaatsgevonden komen er verschillende verdachten voorbij. Na een aantal wendingen in het verhaal is het tijd om alle personages te verzamelen en de dader te onthullen. Deze onthulling voelt soms een tikje langdradig aan, maar ideaal voor een cosy crime.

Beatrix wordt neergezet als een vriendelijke, eigenwijze vrouw die zich niet graag laat vertellen wat ze moet doen. Dat laatste gaat niet goed samen met haar rol als koningin. Misschien dat dat de reden is dat ze zich elke keer volop in haar eigen onderzoek stort. Hierbij laat ze zich inspireren door haar favoriete crimeseries, waar regelmatig naar wordt verwezen. Alle kennis die ze voor de tv heeft opgedaan voorkomt echter niet dat ze soms erg naïef is. Zo is ze af en toe erg scheutig in de informatie die ze deelt met anderen. Ook de momenten waarop ze informatie probeert los te peuteren van mogelijke verdachten verlopen niet altijd subtiel. Van een koningin die naar alle waarschijnlijkheid al sinds haar kindertijd wordt klaargestoomd voor die rol, mag je verwachten dat ze beter kan omgaan met vertrouwelijke informatie.

De auteur heeft haar huiswerk goed gedaan. De lezer wordt getrakteerd op informatie over de dagelijkse gang van zaken in het paleis. Hierbij is er ook aandacht voor protocollen en de geschiedenis van de paleizen en het Nederlandse koningshuis. Daarnaast wordt er regelmatig verwezen naar gebeurtenissen die daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Hiermee weet de auteur feit en fictie op een subtiele manier met elkaar te verweven.

Alles bij elkaar weet Philips een aantal zeer vermakelijke verhalen af te leveren. Dat smaakt naar meer! Gelukkig hoeven we niet lang te wachten. Het vierde deel verschijnt in juni onder de naam Beatrix en de dode diplomaat. Ditmaal doet het Paleis op de Dam dienst als locatie. Als Philips alle kastelen afgaat hebben we nog wat om naar uit te kijken.