Lezersrecensie
Perfecte mix van emoties
Ashley Poston won aan bekendheid met haar YA fantasy. In het Nederlands verscheen er een boek onder de naam Tussen de beesten en wilde rozen. Dat ze haar hand niet omdraait voor een volwassen publiek bewees ze al eerder. Vorig jaar verscheen De dood van romantiek. Haar nieuwste roman is onlangs verschenen. Gerda Lok-Bijzet verzorgde de vertaling van Zeven jaar weg van jou.
Clementine heeft altijd aan hechte band gehad met haar tante. Samen gingen ze graag op avontuur en dat is terug te zien in haar paspoort. Wanneer haar tante overlijdt krijgt Clementine haar appartement. Haar tante heeft haar al eens toevertrouwd dat het appartement magisch is. Clementine hoorde de verhalen aan, maar nam ze wel met een korreltje zout. Wanneer ze onverwacht een man genaamd Iwan in het appartement aantreft en alles erop wijst dat hij in het verleden lijkt te leven, moet ze toegeven dat er misschien toch een kern van waarheid in de verhalen zat.
In het begin doet Clementine nog haar best de situatie te veranderen. Ze probeert Iwan het appartement uit te zetten, maar komt er al snel achter dat hij toestemming van haar tante heeft om er de zomer door te brengen. Daarna zoekt ze allerlei manieren om terug te keren naar haar eigen tijd. Zoals verwacht slagen haar pogingen niet. Uiteindelijk legt ze zich er maar bij neer. Ze stelt zich open voor Iwan en is oprecht geïnteresseerd in hem. Al snel dreigt ze haar tante’s tweede regel te breken: word nooit verliefd in dit appartement.
Tegen haar verwachtingen in blijkt Iwan erg leuk gezelschap te zijn. Terwijl de twee elkaar steeds beter leren kennen, blijft Clementine zich bewust van de zeven jaar die tussen hen in staan. Uiteraard probeert ze dit voor Iwan te verbergen, wat soms grappige situaties oplevert. Daarnaast roept het extra emoties op. In Iwans tijdlijn leeft haar tante immers nog en dat zorgt voor dubbele gevoelens bij Clementine.
Tegenover al die liefde en humor staat verdriet. Verdriet om het verlies van haar tante en het verdriet om alle momenten die ze niet meer zullen hebben. Tegelijkertijd zijn er de schuldgevoelens. Zijn er dingen die ze anders had kunnen doen? Beter had kunnen doen? Poston neemt de lezer mee in het rouwproces van Clementine en laat zien dat er niet één manier of moment van rouw is. Je draagt het verlies met je mee en zult goede en slechte dagen hebben.
Gelukkig hoeft Clementine het verlies van haar tante niet alleen te dragen. In haar collega’s, tevens beste vrienden, heeft ze goede steun gevonden. De auteur heeft voldoende aandacht besteed aan deze hechte vriendschappen. Ook de persoonlijke levens van deze personages worden behandeld. Storend? Nee hoor. Als lezer voel je je al snel betrokken bij deze dames, waardoor ook hun verhaallijn een feestje is om te lezen.
Poston heeft het ‘m geflikt. Met Zeven jaar weg van jou heeft ze een geweldige roman afgeleverd. Het verhaal zit goed in elkaar en de wendingen komen elke keer op exact het juiste moment. Bovendien bevat het de perfecte mix van emoties, humor en levenslessen. Dit boek zal de lezer nog lang bij blijven.
Clementine heeft altijd aan hechte band gehad met haar tante. Samen gingen ze graag op avontuur en dat is terug te zien in haar paspoort. Wanneer haar tante overlijdt krijgt Clementine haar appartement. Haar tante heeft haar al eens toevertrouwd dat het appartement magisch is. Clementine hoorde de verhalen aan, maar nam ze wel met een korreltje zout. Wanneer ze onverwacht een man genaamd Iwan in het appartement aantreft en alles erop wijst dat hij in het verleden lijkt te leven, moet ze toegeven dat er misschien toch een kern van waarheid in de verhalen zat.
In het begin doet Clementine nog haar best de situatie te veranderen. Ze probeert Iwan het appartement uit te zetten, maar komt er al snel achter dat hij toestemming van haar tante heeft om er de zomer door te brengen. Daarna zoekt ze allerlei manieren om terug te keren naar haar eigen tijd. Zoals verwacht slagen haar pogingen niet. Uiteindelijk legt ze zich er maar bij neer. Ze stelt zich open voor Iwan en is oprecht geïnteresseerd in hem. Al snel dreigt ze haar tante’s tweede regel te breken: word nooit verliefd in dit appartement.
Tegen haar verwachtingen in blijkt Iwan erg leuk gezelschap te zijn. Terwijl de twee elkaar steeds beter leren kennen, blijft Clementine zich bewust van de zeven jaar die tussen hen in staan. Uiteraard probeert ze dit voor Iwan te verbergen, wat soms grappige situaties oplevert. Daarnaast roept het extra emoties op. In Iwans tijdlijn leeft haar tante immers nog en dat zorgt voor dubbele gevoelens bij Clementine.
Tegenover al die liefde en humor staat verdriet. Verdriet om het verlies van haar tante en het verdriet om alle momenten die ze niet meer zullen hebben. Tegelijkertijd zijn er de schuldgevoelens. Zijn er dingen die ze anders had kunnen doen? Beter had kunnen doen? Poston neemt de lezer mee in het rouwproces van Clementine en laat zien dat er niet één manier of moment van rouw is. Je draagt het verlies met je mee en zult goede en slechte dagen hebben.
Gelukkig hoeft Clementine het verlies van haar tante niet alleen te dragen. In haar collega’s, tevens beste vrienden, heeft ze goede steun gevonden. De auteur heeft voldoende aandacht besteed aan deze hechte vriendschappen. Ook de persoonlijke levens van deze personages worden behandeld. Storend? Nee hoor. Als lezer voel je je al snel betrokken bij deze dames, waardoor ook hun verhaallijn een feestje is om te lezen.
Poston heeft het ‘m geflikt. Met Zeven jaar weg van jou heeft ze een geweldige roman afgeleverd. Het verhaal zit goed in elkaar en de wendingen komen elke keer op exact het juiste moment. Bovendien bevat het de perfecte mix van emoties, humor en levenslessen. Dit boek zal de lezer nog lang bij blijven.
2
Reageer op deze recensie