Verhaal vol rust en emotionele brieven

Hyoyoungs leven heeft een andere wending genomen. Haar oudere zus heeft de familie verlaten en nu wordt er van haar verwacht dat ze voor het gezin zorgt. Haar droom om regisseur te worden moet ze opgeven. Wanneer ze gevraagd wordt om e komen werken in een brievenwinkel in Seoul gaat ze in op het aanbod. Het boek werd vertaald door Teun Meeuwsen.

De schrijfstijl is zeer beschrijvend, maar doordat er weinig tot geen moeilijke woorden worden gebruikt is deze zeer toegankelijk. Er is veel aandacht voor details en de metaforen die gebruikt worden om gevoelens en de dagelijkse gang van zaken te omschrijven is bijna poëtisch. Het tempo ligt laag, maar dat past goed binnen het genre van healing fiction. Hierin draait het vooral om de rust en emotie. Spanning is bijzaak.

De gecompliceerde band tussen Hyoyoung en haar zus is een belangrijk thema in het verhaal. Beetje bij beetje geeft de auteur meer informatie. Tussendoor is er ruimte voor andere thema’s. Deze hebben vooral te maken met verdriet, verlies en het verwerken van emoties. Deze thema’s komen goed naar voren in de brieven die je als lezer mag inzien.

De brieven zijn meteen ook het hoogtepunt van dit boek. De emotie komt hierin goed naar voren en de onderwerpen zullen voor veel lezers herkenbaar zijn. Hoewel de schrijvers andere ervaringen hebben, is er een duidelijke boodschap te vinden. Communiceer met elkaar. Vul niks voor elkaar in en zeg wat je wil zeggen nu het nog kan. Ook is er het subtiele advies om in het nu te leven. Niks uitstellen of denken dat komt later wel. Je weet immers nooit of later je gegeven is.

Al met al heeft Baek Seungyeon een mooie roman afgeleverd over de helende kracht van schrijven. Helaas ontbreekt het buiten de brieven om net iets te vaak aan diepgang.