Zeehonden stelen de show in heerlijke feelgood

In de zomer van 2024 gingen de zeehonden in de het Zeehondencentrum van Pieterburen viral, nadat iemand de livestream van het Golfbad deelde op social media. Een grote groep kijkers bleek uit onverwachte hoek te komen, want wie had ooit kunnen denken dat de zeehonden van Pieterburen zo populair zouden zijn in Japan? De Japanse afdeling van uitgeverij HarperCollins informeerde daarom bij de Nederlandse tak of er niet toevallig een Nederlandse roman was die zich afspeelde in de zeehondenopvang. Die was er niet, maar wat niet is kan zeker komen. Susan Muskee (1993) ging de uitdaging aan. Het resultaat is haar nieuwste roman: Alle ogen op Mia.

Als ‘dochter van’ heeft Mia haar hele leven in de schaduw gestaan van haar vader. De verwachting was dat zij in zijn voetsporen zou treden met een carrière als zeebioloog. Ze koos er echter voor om aan de slag te gaan als verzorger in een zeehondenopvang. Wanneer de livestream van de opvang viral gaat, staat ze volop in de belangstelling. Lukt het haar om haar eigen keuzes te maken, terwijl de hele wereld meekijkt?

Voor het schrijven van haar roman heeft Muskee uitgebreid research gedaan en dat is te merken. De liefde die Mia en haar collega’s hebben voor de zeehonden spat van de pagina’s. Het werk in de opvang en de verzorging van de dieren kunnen rekenen op gedetailleerde beschrijvingen. Daar blijft het niet bij. Tussen de regels door is er ook voldoende informatie over de dieren zelf te vinden.

In de roman komen verschillende personages voorbij. Zo kan Mia altijd bouwen op haar vrienden Lauren en Hugo. De vriendschap stamt uit hun schooltijd, maar is nog altijd ijzersterk. Dan zijn er haar collega’s met wie Mia een in korte tijd een goede band weet op te bouwen. Vooral mevrouw Visser weet iedereen al snel voor zich te vinden, maar het zijn de zeehonden die de show stelen.

De moeilijke band met haar vader is een belangrijk thema in Mia’s s leven. Dit zal een herkenbaar onderwerp zijn voor veel lezers Dat deze niet altijd zo ingewikkeld wordt duidelijk als Mia terugdenkt aan haar jeugd. Nadat haar moeder overleed toen ze vier was, bleven ze met zijn tweetjes achter. Lange tijd waren ze een hecht team. Hoe ouder Mia werd, hoe meer ze uit elkaar begonnen te groeien. Verwachtingen en onuitgesproken gevoelens zijn tussen hen in gaan staan.

De schrijfster heeft een zeer toegankelijke en beeldende schrijfstijl. Moeiteloos weet ze emoties en humor met elkaar af te wisselen. Vanaf de allereerste pagina heeft ze de lezer in haar greep en ze is niet van plan om los te laten.

Met Alle ogen op Mia heeft Muskee wederom een heerlijke roman afgeleverd. De auteur is de laatste jaren flink op dreef en dat is te merken aan het aantal boeken dat ze al op de teller heeft staan. In oktober staat bovendien de volgende titel alweer op de planning. Inmiddels is ze uitgegroeid tot een waardige naam binnen de Nederlandse feelgood. Alle ogen op Muskee!