Vlot geschreven roman met de nodige dosis humor

“Je moet eens leren wat flexibeler te worden,” viel hij me in de rede. “Pff!” Deed ik minachtend. “Ik ben zo flexibel als wat.”

Isabelle (Isa voor vrienden en familie) heeft een vast ritme en daar houdt ze zich strikt aan. Op dinsdagavond trekt ze baantjes in het zwembad, elke dag eet ze een kom soep in het restaurant tegenover de bloemenzaak waar ze werkt en ze volgt haar favoriete soap Liefde! Liefde! Liefde! fanatiek. Ze houdt gewoon van gewoontes. Daar is toch niks mis mee?

Maar dan wordt het restaurant overgenomen door Jens, een moderne kok die niet van plan is zich aan te passen aan Isa's gewoontes. Het lijkt er dus op dat ze haar dagelijkse Vietnamese noodlesoep kan vergeten. En dat is nog maar het begin, want hoewel Isa haar best doet om zich krampachtig vast te houden aan al haar gewoontes, zal ze deze toch enigszins moeten aanpassen of zelfs moeten opgeven.

Een man om op te (vr)eten is het tweede boek van de Petra Hülsmann (1976). Haar debuutroman Een hart vol hommel(e)s sloeg aan in Duitsland en is al in meerdere talen vertaald, waaronder Italiaans en Tsjechisch. De cover van haar nieuwste roman is opgemaakt in dezelfde stijl: een felle kleur die de aandacht trekt, met daarop een zoete, maar schattige print die aansluit bij de titel.

Isa raakt bevriend met Jens en zijn halfzusje Merle. Ze eten regelmatig samen en aangezien Isa het graag bij bekende gerechten houdt en Jens hier niet aan meewerkt, is het altijd weer een verrassing wat ze te eten krijgt. Het is mooi om te zien hoe Hülsmann deze ontluikende vriendschap beschrijft. De warmte en genegenheid is voor de lezer voelbaar en dat maakt dat de vriendschap oprecht aanvoelt.

Doordat Isa nogal een flapuit is, levert dit regelmatig hilarische situaties op. Zo heel af toe ligt het er iets té dik bovenop, maar desondanks blijft het vermakelijk om te lezen wat Isa zich nou weer op de hals heeft gehaald en vraag je je af hoe ze zich uit deze situatie weet te redden. Zeker wanneer ze een ontdekking doet die echt alles op zijn kop zet. Deze ontdekking zorgt in het verhaal voor een plottwist die totaal onverwacht komt en meteen weer spanning in het verhaal brengt.

Wie Hülsmanns debuut al heeft gelezen, zal in deze nieuwe roman een bekende tegenkomen in de vorm van taxichauffeur Knut. Het is een leuke connectie met haar vorige boek. We kenden Knut al als een lieve man die het beste voor heeft met de mensen in zijn taxi, maar we leren hem nu een klein beetje beter kennen. Hij is verliefd en Isa helpt hem daarbij. Ondertussen denkt ze zelf ook de liefde van haar leven gevonden te hebben, al zijn omstanders daar nog redelijk sceptisch over.

De personages kennen diepgang, het verhaal is vlot geschreven en bevat de nodige dosis humor. Wat Isa betreft lijkt ze in het begin nogal afstandelijk. Daarnaast komt ze af en toe wat egoïstisch over, wanneer dingen niet verlopen volgens haar schema. Ze raakt niet alleen een beetje van slag, maar vraagt zich ook af hoe het kan dat mensen geen rekening houden met háár schema. Dat verandert in de loop van het verhaal en al gauw leer je om van haar en haar eigenaardigheden te houden.

Met Een man om op te (vr)eten schreef Hülsmann wederom een vlotte en herkenbare roman voor iedereen bij wie het niet van een leien dakje gaat.