Winters sprookje laat het (jonge) lezershart smelten

'Er was eens een warme winter waarin in de eerste duisternis van december een jongen in de rozentuin van de stad werd gevonden.’ In De ijskinderen van M.G. Leonard is iets geks aan de hand. Steeds meer kinderen worden er bevroren teruggevonden in het uitgestrekte stadspark. Zo ook Bianca Albeda’s vijfjarige broertje Finn. De ijskinderen hebben allemaal nog een hart dat klopt, maar het verlies is daardoor niet minder groot. De inwoners staan machteloos en tasten in het duister over de oorzaak van deze ijsbeeldengolf. Bianca kan niet lijdzaam toekijken en besluit dat ze zelf iets moet doen. Zonder het haar ouders te vertellen, speurt ze naar verschillende plekken in de stad om grondig uit te kammen. Na wat research vermoedt ze dat Finn na het lezen van het boek De verdwijnende wereld in ijs is veranderd. Bianca gaat op zoek naar dit geheimzinnige zilveren boek en belandt van de plaatselijke bibliotheek in een verlaten drukkerij met de naam Donsregen. Hier stuit ze op een merkwaardig viertal dat haar naar het ijzige Winterdam voert.

Leonard heeft al verschillende bestsellers op haar naam staan en is onder meer bekend van De keverjongen-trilogie en de vierdelige Twitch-serie waarvan inmiddels twee boeken zijn verschenen: Twitch en Gespot. De natuur speelt in haar jeugdboeken een belangrijke rol, zo ook in De ijskinderen. Wat begint als een sprookje werkt Leonard verder uit wanneer Bianca in Winterdam oog in oog komt te staan met Jack Vorst en zijn zus Ishilde, de eens zo machtige Sneeuwkoningin. Nu Ishilde steeds zwakker wordt, hebben de twee belichamingen van de winter een radicaal plan opgezet. Bianca raakt in hun kille web van ijs verstrikt en moet alles op alles zetten om de harten van de ijskinderen te laten smelten. De plot vol bevroren kinderen, magische personages en supporterende wintertotems wordt ondersteund door de prachtige zwart-wit illustraties van Penny Neville-Lee.

De ijskinderen biedt een vermakelijke leeservaring met een diepzinnige moraal over goed en kwaad en oorzaak en gevolg die goed aansluit bij kinderen van een jaar of 10. Net als verraderlijk ijs zakt de plot af en toe even in, waardoor de lezer uit het verhaal wordt gehaald. Echt storend is dit niet, want Leonard weet genoeg mysterie in de plot te stoppen om de lezer verder te doen lezen. Daarnaast ziet het boek er als een winters pareltje uit, met glimmende letters, een mooie illustratie van Bianca en Pordis en (de oplettende boekenwurm heeft ze vast ook gezien!) diverse wintertotems die uit de ijsbloemen tevoorschijn komen. Hoewel het boek als een sprookje begint, stopt ze een fikse klimaatboodschap in het verhaal die de sprookjesachtige sfeer op het einde wat ondersneeuwt. Anderzijds is het voor kinderen die al bij de klimaatverandering stilstonden een mooie kans om hier meer over te lezen én zich gehoord te voelen. De ijskinderen is een winters verhaal dat het (jonge) lezershart doet smelten, maar tegelijkertijd een ode brengt aan de strenge winters van vroeger.