Actueel en memorabel kort verhaal over familie, ziekte, verbinden en herinneren

Sinds mevrouw De Raad in een verzorgingstehuis woont, maakt ze iedere dag een wandeling door het dichtstbijzijnde park. Het zorgpersoneel keurt haar zelfstandige expedities af. Zeker nadat de bejaarde vrouw (‘niet dat ze oud was, overigens’!) ongelukkig ten val is gekomen. Mevrouw De Raad trekt zich er niets van aan. Ze vindt dat de ‘onmisbare meisjes in hun lichtblauwe uniformen’ haar recht op autonomie ontnemen door haar altijd maar binnen te willen houden. Mevrouw De Raad spreekt met zichzelf af dat ze voortaan voorzichtig zal doen en niet meer zal vallen. Ze wil niet ‘terug naar de vier muren met het lelijke, kleurloze behang en het metalen bed dat niet van haar was’. Kort verhaal Op afstand verbonden van Patricia Bouwhuis-Ooyevaar volgt mevrouw De Raad tijdens haar weerspannige wandelingen door het park waarbij de gedachten en gevoelens van de oude vrouw zich gestaag aan de lezer ontvouwen.

In het park verwondert mevrouw De Raad zich om de mensen die ze tegenkomt. Vanaf haar bankje bij de vijver observeert ze de spelende kinderen, rondhangende jongeren, een man met een ongehoorzame hond en een vrouw met een kinderwagen – personages die van alles bij haar oproepen. Desondanks wordt al snel duidelijk dat mevrouw De Raad niet op zoek is naar verbinding met deze mensen. Ze wil vooral rust. Genieten van de natuur en de seizoenen; het vijvertje dat langzaam ontdooit, de forsythia die ieder voorjaar opbloeit, de hete zonnestralen in de zomer en de dwarrelende bladeren in de herfst. Wanneer Bouwhuis-Ooyevaar de lezer dieper laat afdalen in het hoofd van de bejaarde vrouw, stuit die op een kluwen gevoelens van verbittering. Bitterheid die wordt gevoed door de gedachte: ‘Laat mensen niet te dichtbij komen’. Maar dichtbij komen ze, of mevrouw De Raad nu wil of niet. En bij iedere toenadering komen ook gevoelens van eenzaamheid, verwarring en verdriet naar boven.

Bouwhuis-Ooyevaar tekent en schrijft. Ze debuteerde in 2020 met de thriller De betovering van de toren waarin Asperger een rol speelt, een vorm binnen de autisme spectrum stoornis. Mentale problemen spelen in Op afstand verbonden eveneens een rol. De gesprekken in het park halen herinneringen bij mevrouw De Raad naar boven over haar jeugd, haar verwaterde vriendschappen en haar zoon en dochter die haar in de steek hebben gelaten. Herinneringen die voor mevrouw De Raad pijnlijk zijn, maar waar ze tegelijkertijd geen vat op kan krijgen. De aandoenlijk beschreven passages waarin de bejaarde vrouw door het park schuifelt en haar veters vast tapet om niet te vallen, raken de lezer. Hoewel het verhaal knipogen bevat om wat lichtheid te scheppen, werkt Bouwhuis-Ooyevaar genadeloos toe naar een donkere ontknoping. Actuele thema’s als groeiende eenzaamheid onder ouderen en een tekort aan aandacht binnen de ouderenzorg worden daarbij niet onbelicht gelaten. Op rauwe en scherpzinnige wijze vallen de gebeurtenissen op hun plek zodra de tragische realiteit van mevrouw De Raad duidelijk wordt. Op afstand verbonden is een ingrijpend kort verhaal over familie, ziekte, verbinden en herinneren dat de lezer niet snel zal vergeten.