Voor fans van cosy crime!

In 1965 krijgt Frances Adams een verschrikkelijke voorspelling te horen van een waarzegster. Ze zal haar hele leven moeten vrezen om vermoord te worden door iemand die ze kent. Voor Frances volgt een bestaan dat gevuld is met achterdocht en wantrouwen tegen alles en iedereen. Overal ziet ze complotten in, die haar leven voortijdig kunnen beëindigen. Als ze dan toch sterft, heeft Frances een laatste ultieme actie achter de hand. Diegene die haar moord oplost, krijgt de volledige erfenis. De jacht op de moordenaar is ingezet.

Kristen Perrin schreef met Hoe ik mijn eigen moord oploste haar allereerste thriller. Eerder verschenen twee jeugdboeken van haar in een serie genaamd Inktgenootschap. Het boek bevat twee tijdsperiodes die elk uitvoerig aan bod komen. In het eerste hoofdstuk wordt een sprong in de tijd gemaakt en is het 1965. De lezer maakt er kennis met de jonge Frances en haar twee beste vriendinnen, Rose en Emily. De lezer wordt meteen in het verhaal gekatapulteerd en leest direct al over de voorspelling die Frances’ hele leven zal bepalen. De hoofdstukken die handelen over haar jonge jaren zijn cursief en geven de lezer de kans om Frances en haar vriendengroep beter te leren kennen. De overige hoofdstukken zijn geschreven vanuit het standpunt van Annie Adams in de tegenwoordige tijd. Zij is, samen met enkele andere personages aangesteld om de moord op Frances te onderzoeken en de moordenaar aan te wijzen. Als deze wordt opgelost door Annie, erft zij alles van haar oudtante. Er zijn echter wel kapers op de kust die azen op Frances’ fortuin en daar minder goede bedoelingen mee hebben.

Beide tijdsperiodes zijn vlot en boeiend geschreven. Vooral de hoofdstukken vanuit uit Frances jonge jaren zijn interessant en geven de meeste informatie prijs om Frances’ moord op te helderen. Het is niet altijd gemakkelijk om alle personages uit elkaar te houden in de verschillende tijdspannes en de relaties tussen iedereen te kunnen volgen. Het verhaal sleept de lezer mee, hoewel het begin niet heel erg spannend is. De grootste spanning volgt op ongeveer 60% van het boek en zorgt ervoor dat de lezer wil weten hoe alles in elkaar zit. Af en toe wordt er wel van de hak op de tak gesprongen en zijn de denkwijzen van de personages niet helemaal duidelijk. Het einde bevat de nodige plottwisten, hoewel bepaalde lezers misschien al een deel van de oplossing zelf kunnen uitvogelen. Ik geef het boek 3,5 sterren.

Hoe ik mijn eigen moord oploste is een goed geconstrueerd verhaal dat perfect is voor lezers die houden van cosy crime en graag zelf even voor detective willen spelen. Fans van Agatha Christie en Jessica Fellowes zullen dit verhaal zeker kunnen smaken.

Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl. Ik wil ook uitgeverij Boekerij bedanken voor dit recensie exemplaar!