De epiloog doet de lezer uitkijken naar het 2e deel!

In memoriam is het eerste deel in de Schaduwland serie van Pascal Engman en Johannes Selaker. Ik las eerder nog niets van beide mannen, dus het was afwachten hoe het mij zou bevallen. De cover en de korte inhoud beloofden alleszins veel goeds.

Het verhaal draait rond verschillende onderwerpen, waarbij het hoofdthema de aangevallen & vermoorde vrouwen zijn in de buurt van de asielcentra. Zowel politieman Tomas Wolf als journaliste Vera Berg duiken in verschillende zaken en merken connecties op met eerdere voorvallen. Toch verloopt hun samenwerking vaak wat stroever want een agent en een journalist, dat is zoals water en vuur. Tomas zit daarentegen in een duister gat na zijn diensttijd in de oorlog en wat hij daar meegemaakt heeft. Vera zit privé ook in woelig water als blijkt dat haar vriend Jonny op het verkeerde pad geraakt en verzeild raakt in een motorbende. Vera moet de benen nemen voor haar eigen veiligheid en die van Jonny’s kind, Sigge.

Het verhaal zelf loopt chronologisch, maar af en toe was het wat moeilijk te volgen omdat de hoofdstukken schakelen tussen Tomas en Vera en zij elk vanuit een andere zaak gestart zijn om ten slotte op hetzelfde pad te belanden. Tussendoor maken onze twee hoofdpersonages het privé ook wel eens tot een zooitje en gebeuren er hier en daar acties die ik niet zou aanraden als je in hun positie zou zitten. Er worden ook wel wat zaken bijgesleurd die niet hadden gehoeven en die het boek misschien nodeloos dik maken. Ik denk hierbij aan de massale schietpartij of het hele gedoe met de motorbende. Wat ik wel eens fijn vond was het betrekken van de WK-euforie en de emoties die erbij komen kijken. Het einde was een mooie afsluiter en de epiloog zorgt ervoor dat ik wel nieuwsgierig geworden ben naar het tweede deel Zondeval. Dat zal normaal verschijnen in oktober 2024. Voor In memoriam geef ik 3.5 sterren.
https://elinevandm.wordpress.com/2024/03/05/in-memoriam-van-engman-selaker-4/