Laat je niet lijmen!

“Van alle Vlaamse schrijvers is Willem Elsschot ongetwijfeld de meest getalenteerde en grappigste...”
Bijna een eeuw geleden schreef hij het boek “Lijmen”, en het verhaal heeft niets aan actualiteit verloren.
Het gaat over iemand (Boorman), die een tijdschrift met een zeer welluidende naam aansmeert aan allerhande bedrijfsleiders. De hardwerkende zelfstandigen laten zich maar al te graag inpakken. Zij worden gelijmd door Boorman, met zijn mooie praatjes en zij zien het al helemaal voor zich: hun bedrijf in het “Algemeen Wereldtijdschrift voor Financiën, Handel, Nijverheid, Kunsten en Wetenschappen”, met prachtige foto's en met lange artikels over het bedrijf, dat in hun 'branche' toch wel het allerbeste mag worden genoemd.
Alleen heeft dat tijdschrift helemaal geen abonnee's en moeten die bedrijfsleiders de duizenden exemplaren kopen en zelf aan de man zien te brengen.
Laarmans gaat in opleiding bij Boorman, en leert al snel de knepen van het vak.
Hij kijkt erg op naar Boorman.

“Het been” is een vervolg op “Lijmen”, en is er onlosmakelijk mee verbonden, al werd het dan ook jaren later geschreven.
In 'Het been' lijkt Boorman (de oplichter) een beetje tot inkeer te komen, al is dat toch ook weer niet helemaal waar.
Hoewel hij een gehaaide zakenman is, die met niemand medelijden heeft, komt hij toch niet onsympatiek over.
Dat is de verdienste van een uitmuntend schrijftalent.
Men zou, als lezer, kunnen vermoeden dat Boorman en Laarmans gewoon dezelfde persoon zijn, en dan wordt het wel wat surrealistisch. Zou Elsschot het misschien zo bedoeld hebben? Ik weet het niet.
Ik vond het alleszins een schitterend boek.