Aangenaam boekje.

Ik las "Het feest der onbeduidendheid" van Milan Kundera.
In dit dunne boekje wordt de vraag gesteld hoe we als mens op deze aarde ons goed humeur kunnen bewaren. En wat als we een grap niet als grap herkennen?
Het boek bestaat uit korte hoofdstukken, elk met een titel die verklapt waarover het zal gaan.
Het gaat over drie vrienden, die ieder hun eigen (al dan niet diepzinnige) vragen hebben over het leven.
De schrijver springt van de hak op de tak, en je moet aandachtig lezen om het verhaal te kunnen blijven volgen. Het lijkt luchtig, maar het is zeker niet oppervlakkig.
Soms richt de auteur zich rechtstreeks tot de lezer, bv. als hij een hoofdstuk begint, met woorden die je meent net te hebben gelezen. En dan vraagt hij opeens: "Herhaal ik mezelf? Begin ik dit hoofdstuk met dezelfde woorden als ik in de eerste regels van deze roman heb gebruikt? Ik weet het."
Haha. Zulke dingen vind ik leuk in een roman.
Milan Kundera is vooral bekend om zijn boek "De ondraaglijke lichtheid van het bestaan".