Nostalgisch.

Wat een mooi boek!
Geen moord en doodslag, geen ingewikkelde plot, gewoon het verhaal van Sy Baumgartner, die 71 is en vol liefde terugdenkt aan zijn vrouw, Anna, die 10 jaar geleden om het leven kwam bij een zwemongeluk.
Sy Baumgartner is een hoogleraar, die binnenkort op emeritaat gaat. Hij is ook nog een boek aan het schrijven, hij redt zich behoorlijk in het dagelijks leven, maar het grote gemis blijft doorheen het hele verhaal voelbaar.
Anna was zelf ook schrijfster en Sy pluist haar oeuvre uit, op zoek naar gemeenschappelijke herinneringen.
In hoofdstuk 3 staat een stukje uit Anna's dagboek. Verderop krijgen we nog meer stukjes van haar hand te lezen.
Sy ontmoet Jane en hoopt stilletjes dat zij met hem wil trouwen. Of is hij definitief te oud?
De herinneringen aan zijn jeugd en aan zijn huwelijk blijven rondspoken in zijn hoofd en in zijn dromen.
Op zich dus niks spectaculairs, maar het is de mooie soepele schrijfstijl van Auster die het hem doet.