Dun verhaaltje

Dit boek bleek nog ongelezen op mijn e-reader te staan.
Zonder de korte inhoud of de flaptekst gelezen te hebben, begon ik er aan.
Onbevangen dus, want de laatste tijd was me opgevallen dat flapteksten vaak veel te veel verklappen.
"Grip" van Enter heb ik enkele jaren geleden gelezen. Ik herinner me dat ik dat goed vond.
Nu dus "Compassie".
In de helft van het boek gekomen, heb ik me afgevraagd of het zin had om er nog verder mijn tijd in te steken.
Toch maar eens wat recensies opgezocht.
Heel wat lezers vinden dit boek stilistisch "erg goed" tot "geweldig".
Ik niet.
En de inhoud?
Pfff. Wat een onsympathiek hoofdpersonage.
Hij voelt zich heel erg aangetrokken tot Jessica. Het klikt ontzettend goed tussen hen.
Zo'n zielsverwant zal hij nooit meer vinden, weet hij. Maar! Er is een maar! Een groot probleem! Hij vindt haar lichaam niet aantrekkelijk.
En dan gaat hij vergelijken met al de liefjes die hij al gehad heeft. Uitgebreid passeren ze de revue. De meeste vrouwen verveelden hem snel, terwijl het met hen op seksueel vlak juist wel goed ging.
Wat moet hij nu doen?
Ondanks het feit dat zij hem niet opwindt, hebben ze wel veel seks. Hij krijgt ook veel orgasmes. Maar zij niet. Nooit. Hij likt en likt, aan haar schaamlippen, tot zijn tong helemaal gevoelloos wordt, maar... zij komt niet klaar.
Ik heb het helemaal uit gelezen, omdat in sommige recensies stond dat het einde echt goed was.
Maar het bleef even vervelend, tot de laatste zin.
Zware tegenvaller.