Zelfingenomen

Grand Hotel de Bajes een titel dat ik al regelmatig voorbij zag komen dus het werd wel eens tijd een eigen mening te gaan vormen. Het boek laat je wat met gemengde gevoelens zitten. Dat verdiend een uitleg.

Het verhaal over hoe luxe de Nederlandse gevangenissen zijn is natuurlijk wel bekend. Dat het echter zo luxe zou zijn .. Dat wordt uitgebreid beschreven. Dat was interessant om te lezen. Daarmee heb je eigenlijk ook alles gezegd over het boek.

Het boek bevat heel veel bijzaken die er voorzorgen dat het verhaal aan kracht verliest. Bijzaken die om de auteur zelf draaien. Zijn vele scharrels en zijn kijk op vrouwen ( waarbij de auteur bij een schoon uiterlijk meteen met zichzelf bezig gaat). Daar zit je als lezer totaal niet op te wachten. Ook al ben je een doorgewinterde lezer en wel wat gewend. Om dat zoveel in een boek voorbij te laten komen, dat gaat vervelen. Het heeft ook totaal niks met de kern van het verhaal te maken. Dit haalt het niveau echt naar beneden. Jammer want het had een goed verhaal kunnen zijn. Dan moet echter de auteur niet teveel met zijn seksleven, eigen ego hoe goed hij eruit ziet, hoe goed hij het allemaal weet bezig zijn.

Het boek vind ik met veel zaken erg ongeloofwaardig overkomen. Elke keer heeft de auteur het wel allemaal heel goed voor elkaar of geregeld. Wat ook irriteerde was het feit dat er regelmatig herhaald werd dat hij als enige Nederlander op de afdeling zat. Dat heeft ook totaal niks met de kern van het verhaal te maken.

De schrijfstijl, ja die is populair met de nodige fouten. Ja natuurlijk niemand is perfect, maar als lezer ga je er vanuit dat deze fouten er voor het drukken van het boek wel uitgehaald zijn. Helaas, dit deed het leesplezier ook niet goed.

Samengevat : De kern van het verhaal is interessant, de randzaken halen het boek enorm naar beneden. Dan moet er ook nog een vervolg komen. Laten we dan hopen dat de auteur zijn eigen volmaaktheid los laat en bij de kern blijft.