Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Landschap heeft de hoofdrol

Eus Wijnhoven 01 november 2017
‘De acht bergen’ komt traag op gang, heeft een ongebruikelijke bladspiegel. Ineens merk je daar niets meer van en begrijp je waarom het boek de prestigieuze Premio Strega heeft gewonnen.
In ‘De acht bergen’ maakt de lezer kennis met de tienjarige Piero Guasti tijdens diens zomervakantie in het gehucht Grana. Jaarlijks vlucht het gezin Guasti uit het drukke Milaan om in dit gat tot rust te komen. Dan trekt vader Giovanni er met Piero op uit, klimmen zij de bergen in. Vader probeert zijn liefde voor de bergen over te brengen op zijn zoon, maar slaagt daar nauwelijks in. Liever trekt Piero op met Bruno, een leeftijdgenootje uit het dorp. Ook zij brengen samen veel tijd op de alm door, vrij van de dwang van de vader. Hun relatie wordt gekenmerkt door weinig woorden. Via Bruno leert Piero het landschap lezen. Na een aantal jaren komt er klad in de jaarlijkse trip naar de Alpen en de twee jongens verliezen elkaar uit het oog.

Piero vestigt zich na zijn studie in Turijn. Hij houdt van de stad. Het contact met zijn vader heeft hij verbroken. De bergen bezoekt hij nog maar zelden. Als vader echter overlijdt, blijkt deze hem een stuk land op een alm te hebben nagelaten. Piero gaat ernaar op zoek en via Bruno, die altijd in Grana is blijven wonen, ontdekt hij de resten van het huis dat zijn vader hem heeft nagelaten. De vriendschap tussen de (inmiddels) mannen is van een vanzelfsprekendheid alsof er nooit een pauze in hun omgang heeft plaatsgevonden. Samen bouwen zij in één zomer het huis dat vader voor ogen Guasti had. Een huis aan één zijde beschut door de berg Grenon, aan de noordzijde, altijd in de schaduw gelegen. Weer is daar die vriendschap die maar weinig woorden nodig heeft. Piero maakt opnieuw kennis met het ruige landschap en langzaam maar zeker begint hij het te begrijpen, er van te houden. De eenzaamheid die zo koesterend kan werken, de stilte, de macht van de natuur. Nu pas ziet hij wat zijn vader hem twintig jaar daarvoor had willen laten ervaren en komt hij via de natuur nader tot zijn vader.

In ‘De acht bergen’ spelen vriendschap en familiebanden een belangrijke rol; leven, liefde en dood, maar de hoofdrol komt het landschap toe, de ongenaakbare bergen. Een pareltje, dit boek!

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Eus Wijnhoven

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.