Hoe goed ken je iemand?

Dit is het tweede deel (van een trilogie) van Bjorn Paqualin. En voor mij de eerste kennismaking met de schrijver, Bjorn is een bekende scenarioschrijver (Wallander), dus heb ik een behoorlijke hoge verwachting. De cover is duister en onheilspellend. Je ziet een trainrails over onrustig water wat naar een bosrijk berglandschap gaat.

Tijdens een kampeertrip in een Zweeds natuurreservaat worden twee vrouwen aangevallen met een mes. Er wordt een verband gevonden met een dubbele moord die 5 jaar eerder heeft plaatsgevonden in hetzelfde gebied. Toen zijn twee 13jarige meisjes bruut om het leven gebracht door meerdere messteken. De dader is nooit gevonden, terwijl hij wel op film is vastgelegd en er ook een groot deel op audio te horen is.

Stella Robertsson is tijdelijk op non actief gezet in haar functie als rechercheur. Bij een vorige zaak is haar ex-man Marcus om het leven gekomen. Journalist Johannes Möller heeft deze zaak tot in de puntjes uitgezocht en laat weten dat hij binnenkort alles aan het licht laat komen. Stella wilt dit koste wat kost voorkomen. En als haar baas haar de zaak off-the-record toevertrouwd sluit ze een exclusief deal met Möller. Ze gaan samen deze zaak oplossen, en hij houdt zijn mond over haar rol op moord op haar ex-man.

Wat na het lezen van de eerste paar bladzijdes opvalt is de schrijfstijl van Björn Paqualin. Hij beschrijft de situaties en omgeving heel beeldend, gebruikt korte zinnen en hoofdstukken. We lezen het verhaal vanuit Stella,. Daardoor ontstaan er 2 verhaallijnen, de moordenaar opsporen en de moeizame relatie met haar dochter Ingrid. Door de plotwendingen in beide verhaallijnen blijft je geboeid aan het blad zitten en wil je doorlezen. Naarmate het verhaal naar een eind komt, bouwt de spanning goed op. En de plottwist op het eind was niet te voorspellen.