Verstikkend, maar op een goede manier

Lisa van Campenhout is goed in het creëren van spannende verhalen met moreel dubbelzinnige personages, die niet altijd de beste keuzes maken. Toch krijg je, net als in Bijna echt, sympathie voor de hoofdpersoon. Ik vind de morele dillema’s uit beiden boeken ontzettend goed gedaan en ik vond dat het me aan het denken zetten over wat ik in zulke situaties zou doen.

Ook was, net als in Bijna echt, de sfeer van Amsterdam weer heerlijk beschreven. Ik waande me echt in het grote huis in de Sarphatistraat.

Ik las ook veel diepgang in het boek, onder andere over classicisme. Anders, beter is een ook een sociaal commentaar op het feit dat iedereen op hun eigen manier perfect probeert te zijn en zich met anderen vergelijkt, maar er toch meestal wel iets is waar ze niet helemaal eerlijk over zijn. Daarnaast draait het boek om de existentiële vragen van Maja: wat wil ik nou eigenlijk in het leven en ben ik wel een goed persoon? Ook speelt Lisa van Campenhout af en toe met taal en dat vond ik mooi om te zien.

Het verhaal was ontzettend spannend en soms ook tenenkrommend door de oneerlijke situaties waarin Maja zich bevind. Door gebeurtenissen in het verleden waar je gedurende boek steeds meer over leert, blijf je doorlezen.

Soms wist ik niet helemaal waar het verhaal naar toe ging. Het begin van het verhaal draait vooral om de mysteries die zich afspelen in Maja’s familie, maar daarna gaat het ook veel over haar dagelijks leven en relaties. Op het einde komt alles bij elkaar, maar voor mij was het net iets te abrupt en een beetje een anticlimax. De opbouw is zo goed gedaan, waardoor ik nog net even iets meer had verwacht over wat er nou echt allemaal aan de hand was.

Lees mijn uitgebreide recensie op mijn website .