Al ziet men de lui...

Het is altijd ontspannend om een goede thriller te lezen. Daarom lees ik graag de boeken van Frederik Baas. Zijn nieuwste boek ‘De Druppel’ is wederom een geweldig spannend verhaal over persoonlijke waarheid.
Om te beginnen zijn in Nederland alleen de boeken van Frederik Baas literaire thrillers. Nederland kent veel uitstekende thrillerschrijvers, zoals Elvin Post, Arjan Alberts, Max van Olden en Jeroen Windmeijer. In hun werk ligt het accent bij de spanning, gruwelijkheden en actie. Dat doen ze uitstekend, alleen gaat dat ten koste van het literaire. Daarmee bedoel ik de meerduidigheid van het verhaal. Die heb ik tot nu toe alleen gezien in o.a ‘De Druppel’ en de andere boeken van Baas.
Wat maakt de meerduidigheid van betekenis in ‘De Druppel’?
Als eerste het thema. Tijdens het lezen moest ik denken aan een citaat van Bredero: ‘Al ziet men de lui men kent ze niet’. De manier waarop Tom zijn gevoelens en bevindingen projecteert is intrigerend. Daardoor ontstaat er een interessant spanningsveld tussen de persoonlijke waarheid aan de ene kant en de realiteit aan de andere kant. Dat komt ijzersterk aan bod.
De motieven zoals films, schrijven en de druppel ondersteunen dit thema op een geweldige wijze. Heel erg sterk komt het schrijven in ‘De Druppel’ aan bod en door de twist op het einde bewijst Van Mersbergen ook technisch een geweldige schrijver te zijn.
Dus alle literaire lezers die zin hebben in een spannend verhaal kan ik ‘De druppel’ van harte aanraden!