Het is maar een spel

‘Het is maar een spel’ van K.R. Alexander is mijn persoonlijke favoriet uit de horrorland serie! Het is een spannend en meeslepend verhaal waarvan ik enorm heb genoten en wel om de volgende redenen: angstaanjagend en betrokken, gruwelijk en meerduidigheid, grimmig en een aanstaande klassieker.
Om te beginnen waarschuwt het verhaal (in mijn ervaring) kinderen voor de gevaren van het internet. Dat laat Alexander op twee verschillende manieren zien. Aan de ene kant door te laten zien wat er achter de livestream schuilgaat. Daaruit blijkt dat het niet allemaal zo makkelijk is om het gezamenlijke project van de Beatrice en haar vriendin vorm te geven. Ze ondervinden problemen en weerstand.
En het spel dat door via link wordt aangeboden laat ook een duistere kant van het internet zien. Door het spel te activeren is er voor de helden geen weg terug. Je zou kunnen zeggen dat zij door het spel bespeeld worden in plaats van dat zij het spel spelen. De gevolgen hiervan zijn op zijn zachts gezegd: verschrikkelijk!
Daarnaast zit er een ironische tegenstelling in het boek met betrekking tot schijn en werkelijkheid. De fantastische en lugubere beelden die worden opgenomen tijdens de livestream zijn werkelijkheid. Toch wordt aan deze echtheid getwijfeld. Deze ironie geeft een zalige ondertoon aan het verhaal!
Ook de geesten in ‘Het is maar een spel’ zijn geweldig! De zeven geesten die worden vrijgelaten zijn ieder op hun eigen manier angstaanjagend. Tijdens het lezen moest ik af en toe denken aan ’13 ghosts’(2001) Hoe de auteur hier gebruik maakt van de combinatie zwart-wit maakt het beeld extra sterk. De verbindende factor tussen enkele geesten is dat ze precies de gevoelens weergeven die ontstaan als iemand in de gevaren van het internet trapt.
En zo wordt ‘Het is maar een spel’ een verhaal dat alles in huis heeft om een aanstaande klassieker te worden. Met hulp van beeldend ijzersterke geesten en een gevaarlijk spel laat K.R. Alexander zien wat de gevaren zijn van het internet. Waar blijft de film?