Horror en realiteit

Een van mijn meest recente aanwinsten is ‘The House of Long Shadows’ (2018) van Ambrose Ibsen, de literaire kleinzoon van M.R. James en Algernon Blackwood. Dit boek is een meesterwerk! De literaire wijze waarmee de auteur thema’s als realiteit en angst behandelt is fantastisch.
De auteur schrijft op een originele manier over realiteit. Kevin Taylor is een succesvolle klusjesman die video’s maakt over klussen en deze op het internet plaatst. De opnames die hij maakt worden gëdit om een bepaald beeld van de verbouwing te laten zien, dat niet overeen komt met de werkelijkheid. Hij probeert het beeld te scheppen dat het een gewone verbouwing is, terwijl er allerlei enge gebeurtenissen plaatsvinden en Kevin langzaam steeds banger wordt.
Deze corruptie van de werkelijkheid door de hoofdpersoon in combinatie met de paranormale activiteiten schept een geweldig spanningsveld. Iemand die een ideaalbeeld schept van de realiteit door video’s te editen, wordt geconfronteerd met een de aanwezigheid van een duistere, macabere werkelijkheid waar hij geen enkele invloed op heeft. Deze macht en machteloosheid van Kevin worden realistisch en beklemmend beschreven.
De angstsymboliek in het verhaal is perfect. En voorbeeld hiervan is een macabere passage op pagina 108. Het macabere is dat degene die filmpjes maakt voor internet en gaat voor zoveel mogelijk views, geconfronteerd wordt met iets dat hiernaar verwijst; ‘I thought I saw something stirring in the depths of the fiend’s body. Countless eyeballs – twitching, shifting, staring – looked out of me from within the figure’s throat.’ Er zitten meer van dit soort spanningsvelden in het verhaal, waardoor er literaire diepgang ontstaat. Daarom is ‘The House of Long Shadows’ voor mijn gevoel literatuur.
Er is nog een reden waarom dit boek literatuur is. Dat is de relatie met het werk van de Franse filosoof Henri Bergson. Deze associatie is gebaseerd op het essay ‘Het mogelijke en het werkelijke’. Deze horror roman geeft steeds een lugubere beeldende uitwerking van enkele thema’s uit dit essay. Een voorbeeld daarvan is het volgende: ‘Het mogelijke is dus het spiegelbeeld van het heden in het verleden.’ (p.116) Met betrekking tot de angstsymboliek en de hoofdpersoon spelen heden en verleden een belangrijke rol. Kevin Taylor wordt een gruwelijke spiegel voorgehouden in dit verhaal.
Een motief dat ook een sterke relatie heeft met thema is de callary-perenboom. Deze boom is een invasieve soort in Amerika. Deze boom staat dicht bij het huis en vanaf de eerste dag dat Kevin haar ziet bij het huis, voelt hij een weerstand bij het zien van de boom. Er zit een tragische ironie in de betekenis van de boom in het verhaal, waarmee Ibsen zichzelf bewijst als topauteur. Het is ook mogelijk om Kevin te zien als een soort callary- perenboom, omdat hij een indringer is in het huis, zoals deze boom een indringer is binnen de Amerikaanse inheemse flora.
Dus, voor de lezers die willen kennismaken met literaire horror is deze mustread over realiteit en angst een echte aanrader! #houseoflongshadows #ambroseibsen

(1) Bergson, H. (2016) Essays over bewustzijn en verandering. Leusden: ISVW uitgevers