Inferno, maar dan veel beter

Wederom een prachtig, verwarrend Goddard-plot, na de Corners of the Globe-trilogie (die beslist goed is, maar minder typisch-Goddard). Het idee lijkt sterk op dat achter Inferno van Dan Brown, maar Goddard schrijft vele malen beter dan Brown en het verhaal zit ook slimmer, minder lineair in elkaar.
Panic Room wordt wisselend beschreven vanuit de twee hoofdpersonen, de een in de eerste persoon en tegenwoordige tijd, de ander in de derde persoon en de verleden tijd. Dit om de snelle wisselingen duidelijker te maken. Dat duo doet overigens in de verte denken aan Lisbeth Salander en Michael Blomqvist uit de Millennium-trilogie van Stieg Larsson: een wat oudere, gesettelde man en een jonge, alternatieve en tegendraadse vrouw.
De oplettende lezer heeft ergens halverwege wel door waar het heen gaat, maar de manier waarop blijft tot het einde spannend.
Al met al een uitstekende thriller die je tot het einde toe bij de keel houdt. Zoals (bijna) altijd bij Robert Goddard.