Lezersrecensie
Klein boek, grote impact
Het zijn niet de geringste schrijvers die naar het boek: “ Kolonel Chabert van Honore de Balzac verwijzen of hierdoor geïnspireerd zijn. Zo is er de Spaanse meesterauteur” Javier Marias “die in meerdere werken ernaar verwees. Ook de veel gelauwerde WG Sebald verwijst hiernaar in zijn bekendste boek: Austerlitz.Voor mij reden om zelf dit korte boek van Balzac ter hand te nemen.
Het verhaal speelt zich af in de “ post- Napoleontische tijd. De hoofdfiguur is een echte held. Hij helpt het Franse leger aan de overwinning bij een van de bloedigste veldslagen namelijk die van Eylau. Kolonel Chabert wordt voor dood achtergelaten maar weet zich met een bijna onmogelijke inspanning onder een berg lijken van vandaan te werken en houdt de kracht door te denken aan zijn vrouw en zijn thuis.
Wie denkt dat hem een heldenontvangst ten deel valt heeft het lelijk mis. Zonder al te veel weg te geven kan ik verklappen dat de kolonel een hopeloze zoektocht binnen onwillige bureaucratieën moet maken om überhaupt aan te tonen dat hij nog leeft en en of zijn vrouw nog steeds de zijne is.
Je suis le colonel Chabert,celui qui est mort a Eylau
Zowel bij WG Sebald als Marias wordt dit verhaal opgevoerd om het onrecht aan de kaak te stellen.Immers kan Chabert bewijzen dat hij niet dood is en geen bedrieger?. Marias trekt het breder en vergelijkt deze situatie met mensen die op missie zijn en langere tijd van huis zijn en bij plotse terugkeer ontregelend werken op de ( nieuwe) thuissituatie.
Verder kun je de korte roman beschouwen als een aanklacht tegen de bureaucratie. Niet meer begraven onder de lijken van zijn medestrijders maar onder aktes en papieren en een maatschappij en een regime waar hij niet meer in past. Immers na Napoleon kwam de restauratie die niet zat te wachten op het erkennen van Napoleontische helden.
Het verhaal speelt zich af in de “ post- Napoleontische tijd. De hoofdfiguur is een echte held. Hij helpt het Franse leger aan de overwinning bij een van de bloedigste veldslagen namelijk die van Eylau. Kolonel Chabert wordt voor dood achtergelaten maar weet zich met een bijna onmogelijke inspanning onder een berg lijken van vandaan te werken en houdt de kracht door te denken aan zijn vrouw en zijn thuis.
Wie denkt dat hem een heldenontvangst ten deel valt heeft het lelijk mis. Zonder al te veel weg te geven kan ik verklappen dat de kolonel een hopeloze zoektocht binnen onwillige bureaucratieën moet maken om überhaupt aan te tonen dat hij nog leeft en en of zijn vrouw nog steeds de zijne is.
Je suis le colonel Chabert,celui qui est mort a Eylau
Zowel bij WG Sebald als Marias wordt dit verhaal opgevoerd om het onrecht aan de kaak te stellen.Immers kan Chabert bewijzen dat hij niet dood is en geen bedrieger?. Marias trekt het breder en vergelijkt deze situatie met mensen die op missie zijn en langere tijd van huis zijn en bij plotse terugkeer ontregelend werken op de ( nieuwe) thuissituatie.
Verder kun je de korte roman beschouwen als een aanklacht tegen de bureaucratie. Niet meer begraven onder de lijken van zijn medestrijders maar onder aktes en papieren en een maatschappij en een regime waar hij niet meer in past. Immers na Napoleon kwam de restauratie die niet zat te wachten op het erkennen van Napoleontische helden.
1
Reageer op deze recensie