Gewoon Gemma: je hoeft niet perfect te zijn om bijzonder te zijn.

Gewoon Gemma Carmen de Bruijn

Janne is een kunstenares die in een klein Limburgs dorp woont. Ze is erg op zichzelf en geniet van deze rust samen met haar Teckel James en haar dwergpapegaai Jopie. Dan krijgt ze nieuwe buren Woudy en de licht verstandelijk beperkte Gemma. Ze bouwen al gauw een vriendschap op. Als dan Woody’s wens een reis naar Nieuw-Zeeland ter sprake komt biedt Janne al snel en impulsief aan dat Gemma wel tijdelijk bij haar mag komen wonen. De levenslustige Gemma heeft een positieve invloed waardoor Janne steeds meer uit haar comfortzone getrokken wordt. Dan krijgen ze verontrustend nieuws over Woudy uit Nieuw-Zeeland, wat Janne voor een moeilijke keuze stelt.

Deze debuutroman van Carmen heb ik gelezen met een lach en soms ook wel een traan. Gemma, is geïnspireerd op haar overleden zus Ellen, die het Williams syndroom had. Wat heb ik genoten van Gemma en haar imperfecties die tot hele mooie en soms ook lastige situaties leidden. Zowel Woudy als Janne zie je groeien tijdens het verhaal. Woudy doet nieuwe inzichten op in Nieuw-Zeeland en Janne groeit door haar comfortzone wat los te laten. De schrijfstijl zorgt ervoor dat ik de plekken in Nieuw-Zeeland en de situatie van Jopie zo voor me zag. Het einde van het verhaal was wel verrassend voor me en is ook open waardoor ik nu heel nieuwsgierig geworden ben hoe het verder gaat met Janne, Steven, Woudy en Gemma. Dus wat mij betreft mag er een vervolg opkomen, omdat het verhaal voor mij niet helemaal afgerond is. Daarom geef ik het boek 4 sterren.

Ik zou zeggen dat iedereen een Gemma nodig heeft in zijn leven met haar knuffels.

Quotes:
Met een lach en een traan, kun je de hele wereld aan.
Het hoeft niet perfect te zijn om bijzonder te zijn. Juist de rafelrandjes en imperfecties dragen schoonheid in zich.