Lezersrecensie
Meisje bij het venster: historische misdaad mysterieuze literaire thriller
Dit verhaal is eens iets anders dan de boeken die ik normaal lees. Vanwege mijn interesse in schilderkunst en in de schilder Johannes Vermeer trok dit boek mijn aandacht. Na het inkomen in het verhaal werd ik geboeid door de zoektocht naar het verloren doek van Vermeer. Dit komt ook door de fijne beeldende schrijfstijl van Frank die ervoor zorgde dat ik geboeid bleef. De personages in het verhaal worden realistisch neergezet en je leeft met ze mee tijdens het lezen. Rik het hoofdpersonage in dit verhaal groeide voor mij tijdens het lezen. Hoewel ik hem ook wel een schop onder zijn kont wilde geven en wilde zeggen stop met drinken. Sandra kon je zo voor je zien hoe ze was beschreven en je voelde hoe ze met zichzelf en haar relatie worstelde. Waarom Rik Taco niet mocht kon ik me helemaal voorstellen, want hij riep ook echt irritaties op bij mij. Toch had ik op het einde wel medelijden met hem en dat kwam doordat je hem beter leert kennen. Je leest over de zoektocht naar het schilderij Meisje bij het Venster met tussendoor stukjes uit het verleden die van belang zijn voor de zoektocht. De spanning zit hem in de staart van het verhaal als blijkt dat Taco een dubieuze rol vervult in de zoektocht door zijn via via connecties met de Hrach clan.
Voor mij is dit een “historische” misdaad literaire thriller (cosy crime) die tot het eind toe spannend blijft omdat je wilt weten of ze iets gaan vinden waardoor je graag door blijft lezen. Het einde van het boek zijn losse eindjes want is het verhaal tussen Rik en Sandra eigenlijk wel klaar. Waarom opent Rik de brief van Sandra niet? Zouden we daar achter komen in het volgende boek? Dat is één van de redenen waarom ik benieuwd ben naar het volgende boek van Frank Peters: Drenkman die op 11 april uitkomt. We zijn als kunstrijders, dacht Rik. We rijden synchroon en draaien schijnbaar moeiteloos onze rondjes op het ijs. Zij daar en ik hier. Gracieus en harmonieus omzeilen we het diepe, donkere wak tussen ons in. Een mooie beschrijving van de relatie tussen Rik en Sandra.
Het verhaal krijgt van mij 4 sterren.
Voor mij is dit een “historische” misdaad literaire thriller (cosy crime) die tot het eind toe spannend blijft omdat je wilt weten of ze iets gaan vinden waardoor je graag door blijft lezen. Het einde van het boek zijn losse eindjes want is het verhaal tussen Rik en Sandra eigenlijk wel klaar. Waarom opent Rik de brief van Sandra niet? Zouden we daar achter komen in het volgende boek? Dat is één van de redenen waarom ik benieuwd ben naar het volgende boek van Frank Peters: Drenkman die op 11 april uitkomt. We zijn als kunstrijders, dacht Rik. We rijden synchroon en draaien schijnbaar moeiteloos onze rondjes op het ijs. Zij daar en ik hier. Gracieus en harmonieus omzeilen we het diepe, donkere wak tussen ons in. Een mooie beschrijving van de relatie tussen Rik en Sandra.
Het verhaal krijgt van mij 4 sterren.
1
2
Reageer op deze recensie