Regelrecht meesterwerk

Een jongeman – arbeider, vechtersbaas en zeeman – ontmoet een meisje uit de bourgeoisie. Zij, Ruth, is het edelste wat hij ooit zag. Hij, Martin, wil haar hart veroveren door zich te verheffen tot haar verfijnde vorm van beschaving. Dag en nacht werkt hij: zelfstudie, boeken lezen en... schrijven, en nog eens schrijven. Manuscripten stapelen zich op en gaan hun ronde langs tijdschriften en uitgevers op zoek naar publicatie. Maar een voor een komen ze afgewezen terug. Waarom zoek je geen baantje? zeggen zijn zussen, zijn omgeving. Zelfs zijn geliefde Ruth raadt hem aan een goede positie te verwerven. Maar Martin moet wel schrijven om zich te verheffen. Hij schrijft niet met het doel beroemd te worden, hij schrijft uit naam van De Liefde die zij belichaamt. Zal hij het klaarspelen om te kunnen leven van zijn schrijven? En om daarmee Ruth’s hart te winnen?
In Martin Eden legt Jack London zijn schrijversziel bloot. Het gaat over een bezield auteur, over strijd en vriendschap, over filosofie en rechtvaardigheid, maar vooral over de vraag - Wat is liefde ten diepste?
Een regelrecht meesterwerk.

Ik las dit boek in enkele adems uit. Een roman geschreven in 1914, maar nog zo boeiend en actueel. Daarna bracht ik het terug naar de bieb. Toen ik het na een jaar wilde herlezen was het boek verwijderd uit de collectie - een regelrechte schande!