Het grote avontuur van een avonturenschrijver

In 1907 is auteur Jack London op het toppunt van zijn roem als schrijver van avonturenromans en korte verhalen. Zelf is hij ook avonturier. Zijn oom, vrouw en hijzelf vatten het plan op om een boot te bouwen en daarmee rondom de wereld te varen. Gekweld door de ene na de andere tegenslag zet hij het plan door. Als er weer eens een motor ploft of onverwachte rekening op de mat ploft zeggen Charmian (zijn vrouw) en hij tegen elkaar: ‘maar denk eens aan de mooie boeg van ons schip’. Op de dag van uitvaren met pers en honderden mensen op de kade neemt een deurwaarder de boot (Snark gedoopt) in beslag. Reden: een onbetaalde factuur van 232 dollar. Als ze eenmaal varen komt Jack erachter dat Roscoe (zijn oom) toch niet de goede zeevaarder is als verteld. Dus moet hij als de stormwind alle boeken over zee navigatie zich eigen maken om aan te sturen op Hawaï.
De eerste helft van het boek vond ik prachtig. Vooral de beschrijving als de opvarenden verbaasd zijn over de stilte op de oceaan, maar zodra ze de eilanden naderen verrast worden door het opborrelend leven. Vliegende vissen, dolfijnen, haaien, bonito’s, en vooral de kleuren en geuren van het eiland en de eilanders. En hoe hij en Charmian nog dagenlang wiebelbenen hebben aan land. Ook het leren van de ‘edele kunst van het golfrijden (surfen)’ is schitterend in woorden geschilderd. Het doel om rond de wereld te varen wordt niet gehaald, wel bereiken ze Australië.