Wat een zwaar onderwerp!

De flaptekst zegt al genoeg: "De jonge Odran Yates gaat in het klooster, omdat zijn moeder hem ervan overtuigd heeft dat het priesterschap zijn roeping is. Hij begint vol ambitie en hoop aan zijn nieuwe ­leven, toegewijd aan zijn studie en open voor nieuwe vriendschappen. Veertig jaar later staat zijn vertrouwen in de Kerk onder grote druk door de vele onthullingen over misbruik. Vrienden van hem zijn voor het gerecht gesleept, collega's zijn gevangen ­gezet en vele jonge parochianen zijn getekend voor het leven."
Pater Odran Yates is gedwongen door zijn moeder naar het seminarie gegaan. Tijdens zijn opleiding wordt het hem duidelijk dat het inderdaad zijn roeping is. Zijn kamergenoot Tom Cardle wordt zijn grote vriend. Na de opleiding en de priesterwijding, hebben ze maar weinig contact omdat ieder zijn eigen taak heeft in totaal verschillende plaatsen. Odran blijft ruim 25 jaar verbonden aan een school totdat hij wordt overgeplaats naar een parochie waar ook Tom aan verbonden is geweest. Het begint Odran op te vallen dat Tom nogal vaak wordt overgeplaatst. Odran vraagt er wel na, bij de bisschop, maar krijgt allen maar ontweikende antwoorden. totdat hij na jaren geconfronteerd wordt met een rechtzaak waarin Tom als verdacht van kindermisbruik terecht staat. Pas vanaf dat moment wordt het boek pas echt boeiend, we zijn dan al ruim over de helft van het boek.
Er volgen nog enkele moeilijk jaren in Ierland, waar het grote publiek alle priesters over een kam scheren. Dus ook pater Odran Yates heeft het zwaar en gaat na 40 jaar twijfelen of hij inderdaad een roeping had!
Goed geschreven boek,over zo'n zwaar onderwerp. Dat is John Boyne wel toevertrouwd, denk maar eens aan het boek "De jongen in de gestreepte pyjama".