Een bioloog pur sang

Maarten, niet toevallig de naam van de schrijver, want het is (grotendeels) autobiografisch geschreven. Is een zoon van een tuinder.
Hij wordt streng gereformeerd opgevoed en in zijn vrije tijd - al vanaf de basisschool - moet hij zijn vader in de kassen helpen. Omdat ze ook nog eens ver van school en buren wonen, groeit hij als enig kind vreselijk geïsoleerd op. Hij kan daarom dan ook niet of nauwelijks contact maken met leeftijdgenootjes. Wel is hij bijzonder begaafd. Dat alles maakt dat hij op school behoorlijk gepest wordt. Door zijn werk in de kassen is hij verschrikkelijk sterk geworden, wat hem wel goed uitkomt als het pesten te erg wordt, waardoor hij kwaad wordt.
Mede dankzij de schooldirecteur mag hij uiteindelijk doorleren, wat hij subliem doet tot en met de universiteit, waar hij biologie studeert.
Ook na zijn studie en promotie, blijft hij de biologische wetenschap trouw. Maarten kan zich maar heel moeilijk losmaken van zijn verleden.
Uiteindelijk lukt dat stapje voor stapje. Hij ontmoet op een gegeven moment zelfs een vrouw.
Een emotioneel verhaal van Maarten. Het verhaal vertoont voor mij wel overeenkomsten met "Knielen op een bed van violen" van Jan Siebelink.