Thriller van de bovenste plank

Sharon Bolton (1960) is een Britse thrillerauteur, met een diploma van de toneelschool en een MBA op zak. Ze begon haar carrière in het publicrelations- en marketingwereldje en werkte onder andere voor de gemeente Londen. Pas tijdens een loopbaanonderbreking begon ze te schrijven. Nu is ze de winnaar van een Mary Higgins Clark Award en werd ze genomineerd voor verschillende andere thrillerprijzen. Bolton is vooral bekend van haar boeken over Lacey Flint, waarvan er tot nog toe vijf in het Nederlands verschenen. Toch schreef ze net iets meer standalones en ook die worden enthousiast onthaald. De laatste in dat rijtje is Die zomer, vertaald door Anda Witsenburg.

Zes tieners staan op het punt af te studeren, en terwijl ze wachten op hun examenresultaten brengen ze de zomer samen door. Ze zijn goede studenten en zien een schitterende toekomst tegemoet. Toch laten ze zich verleiden tot een gevaarlijk spel, een dat compleet uit de hand loopt en de dood van een vrouw en twee kinderen tot gevolg heeft. Het heeft geen zin dat we allemáál boeten, redeneren ze, en dus is Megan, het buitenbeentje van de groep, bereid alle schuld op zich te nemen. Nooit had ze kunnen denken dat ze twintig jaar achter de tralies zou zitten. De afspraak die de groep maakte, is na al die tijd echter springlevend: na haar vrijlating mag Megan aan elk van de vijf vrienden een gunst vragen …

Het boek bestaat uit twee delen. Een eerste, kleiner deel speelt zich af vóór het proces. Dat stuk is waanzinnig goed. De spanning loopt zo hoog op dat je bijna vergeet te ademen. Het is alsof je letterlijk in de schoenen van de zes vrienden staat. Het zweet breekt je uit en je beseft hoe één stomme beslissing hele levens kapot kan maken. In het tweede deel – Megan is weer op vrije voeten – keert de rust weer. Bijna voelt dat als een teleurstelling, want de adrenaline uit het eerste deel is verslavend. Maar nee, de razende spanning maakt nu plaats voor Megans psychologische spel. In welke mate heeft de gevangenis haar veranderd? Hoe intact zijn haar herinneringen en hoezeer is ze erop gebrand haar vijf gunsten op te eisen?

De zes vrienden zijn zonder twijfel de hoofdpersonages in Die zomer; partners en kinderen spelen slechts een bescheiden rol. Bolton heeft gekozen voor zeer verschillende karakters, wat hen voor de lezer heel herkenbaar maakt. Er is de harde tante Talitha, de bezadigde Dan, de gewelddadige Felix, de zachte Amber en natuurlijk Xav, op wie Megan altijd al een oogje had. Megan zelf blijft een raadsel. Wat had ze te verbergen toen ze twintig jaar geleden haar vrienden redde? Is ze nog wel dezelfde persoon als toen? En dan is er de hamvraag: hoe sterk zijn tienervriendschappen?

De acties van de personages zijn niet altijd honderd procent geloofwaardig, maar de opzet van het verhaal is zo sterk dat niemand ervan wakker zal liggen; het zijn kleine rimpelingen in een verder vlekkeloos geheel. Waar het om gaat zijn de grote emoties en het ontdekken van hoe mensen onder grote druk handelen. Blijven ze elkaar trouw of gaan ze spoken zien? Vriendschap, vertrouwen, wantrouwen, zelfbescherming en onzekerheid, het zijn enkele van de vele thema’s in dit boek. Zoals het een goede thriller betaamt, is het taalgebruik eenvoudig, rechttoe rechtaan. Boltons manier van schrijven brengt vaart in het verhaal, en goedgekozen woorden brengen de lezer aan het twijfelen.

Die zomer is een thriller van de bovenste plank. De spanning is groot, en dat op verschillende manieren. Sterke personages en thema’s, een prima opbouw en verrassende wendingen maken van de nieuwe Bolton een heuse belevenis.