Echte spanning en originaliteit ontbreken

Yrsa Sigurðardóttir (1963) is na Arnaldur Indriðason de bekendste IJslandse auteur. Ze debuteerde in 1998 met een kinderboek en zou zich de eerste jaren toeleggen op kinder- en jeugdliteratuur. In 2004 verscheen Het laatste ritueel, haar eerste misdaadroman en het eerste deel in de succesvolle serie rond advocate Thóra. Sinds een aantal jaar zet Sigurðardóttir volop in op twee nieuwe protagonisten, psychologe Freyja en commissaris Huldar. ‘RIP’ is alweer het derde boek in de rij.

Stella werkt in de bioscoop om een centje bij te verdienen. Wanneer ze als enige ’s avonds nog aanwezig is, wordt ze aangevallen. Haar vrienden ontvangen via Snapchat verschillende bizarre filmpjes, waarin ze om vergeving smeekt. Maar waarvoor? Wanneer haar lijk gevonden wordt, wordt vlakbij een cijfer 2 ontdekt. Een paar dagen later wordt een tienerjongen dood aangetroffen, op zijn lichaam prijkt heel duidelijk het cijfer 3. Wat hebben deze cijfers te betekenen? Moeten Huldar en Freyja op zoek naar een eerste slachtoffer?

‘RIP’ is opgebouwd uit 42 hoofdstukken van elk ongeveer tien bladzijden. Afwisselend volgen we Huldar, Freyja of een van de andere personages. En dat zijn er best wat, het is dus oppassen geblazen om de draad van het verhaal niet kwijt te raken. Typisch Scandinavisch, het hoeft allemaal niet te eenvoudig te zijn. Het boek is vlot geschreven, maar weet niet altijd evenzeer te boeien, de echte spanning is afwezig. Het ontbreekt nogal eens aan originaliteit; dat hoeft niet dramatisch te zijn wanneer de auteur anderszins regelmatig weet te verrassen, maar dat gebeurt in ‘RIP’ net iets te weinig.

‘RIP’ is niet het beste deel uit de serie tot nog toe. Waar het eerste boek ‘DNA’ me compleet omver wist te blazen en ik opvolger ‘Vortex’ nog steeds als zeer goed beoordeelde, wist ‘RIP’ niet heel de tijd dat positieve gevoel op te roepen. Te traag, te veel herhaling, moeilijk om er precies de vinger op te leggen. Net als in de vorige boeken neemt Sigurðardóttir haar tijd om alle stappen gedetailleerd uit elkaar te zetten, maar op de een of andere manier werkt het deze keer minder.