Spektakelstuk met vijf radioactieve sterren

Era Richmen is het pseudoniem van het schrijversduo Herman Zandstra en Eric Bakker. Met ‘De Saraceense Samenzwering’ zetten de heren een dijk van een actiethriller neer. Hiermee is de toon al meteen gezet.
Het complete bedrag van de auteursvergoeding schenken de twee ‘rijke mannen’ aan een prachtig humanitair initiatief: ‘War Child’. Deze stichting zet zich in voor een mooiere toekomst voor kinderen in oorlogsgebieden.

“Hij kreeg maar moeilijk hoogte van haar. Ongetwijfeld had ze door de heftige gebeurtenissen in haar jeugd een pantser opgebouwd, net als Hashim.”

Jim Matteos is de grote held, hij is geheim agent van de CIA, op jacht naar een aantal gestolen splijtstofstaven uit Iran. Ginds komt hij in aanraking met Soraya, de vrouwelijke hoofdrol in het boek. Ze is een geheimzinnige vrouw die veel weet; te veel om goed te zijn zelfs. Het verhaal krijgt al heel snel een internationaal karakter, wanneer Israël en de Verenigde Staten zich in het nauw gedreven voelen. Waar zijn die dekselse splijtstofstaven? Zijn ze in het bezit van een mysterieuze groepering? Dan gebeurt het onvermijdelijke: een eerste aanslag vindt plaats. Is dit het begin van een lange reeks? Is Soraya wel te vertrouwen? Is een mondiaal conflict in de maak? Kan Jim de Saraceense Strijders tijdig stoppen en een vreselijke catastrofe, een wereldramp afwenden?

De auteurs strooien heel wat vragen uit in hun verhaal. De spanning is om te snijden; vanaf de eerste zin zit je als lezer in het middelpunt van de actie en voel je het dreigende gevaar op je afstevenen. Machteloos sta je toe te kijken, erger nog zelfs, je vraagt jezelf af of dit wel goed eindigt.
Era Richmen hanteert een toegankelijke taal, waarbij het duo de politieke situatie in de betrokken landen helder schetst. De hoofdpersonages zijn correct uitgediept; vooral Jim als protagonist nummer één komt bijzonder goed uit de verf. Hij heeft een moeilijke relatie met zijn vader; het laat diepe sporen na.
‘De Saraceense Samenzwering’ staat bol van opeenvolgende manoeuvres; tevens zorgen de plotwendingen ervoor dat je geïntrigeerd verder blijft lezen. Ook de constructie is opmerkelijk solide; ondanks het herhaaldelijk veranderen van setting.
De korte hoofdstukken zijn verantwoordelijk voor de vaart.

“Zijn aanvallen op 9 november zouden een etterende wond veroorzaken, die zich diep in het christendom zou nestelen.”

Duidelijke verwijzingen naar belangrijke aanslagen uit het recente verleden worden perfect gemixt met een enorme dosis fictie.
Constante dreiging en terrorisme zijn nog steeds erg actuele thema’s, jammer genoeg. De schrijvers plaatsen deze onderwerpen nog eens onder een beangstigende invalshoek. Knap werk!
Bruut geweld kan in geen geval ontbreken in een actiethriller zoals deze. Een stevige knipoog met elementen van spionagewerk is hier eveneens van de partij.
Het derde boek van Era Richman bewijst het: driemaal is scheepsrecht.
Dit spektakelstuk is dan ook vijf radioactieve sterren waard.