Lezersrecensie
Water en wolfskers: veel onderhuidse spanning en een knappe constructie!
Britt staat centraal in Water en Wolfskers. Britt is een succesvol makelaar en al vanaf haar studententijd bevriend met Michiel. Hij ziet door de jaren heen haar vriendjes komen en gaan, tot op de dag dat hij verklaart dat hij zijn leven met haar wil delen. Britt besluit voor de zekerheid van zijn liefde te kiezen.
Maar dan duikt Oscar op, een oude jeugdliefde van Britt. Hij neemt contact met haar op voor de bezichtiging van een huis. Maar is dat de ware reden? Wanneer Britt hem confronteert met het verleden volstrekt zich een drama. Britt zwijgt in alle toonaarden over haar confrontatie met Oscar, maar de ontmoeting krijgt nog een staartje…
De keuze van Verbraak om Brit op alle fronten centraal te stellen is een goede en dat is tot in detail uitgewerkt, waaraan het feit dat het verhaal in de ik-vorm is geschreven, in belangrijke mate bijdraagt. Verbraak speelt een intelligent spel met de wisseling tussen heden en verleden. Het geheel kent soms een tergend trage voortgang, waarbij echter continu een onderhuidse spanning voelbaar is. Je weet dat er iets staat te gebeuren en verwacht elk moment een soort schrikeffect dat lang uitblijft, maar natuurlijk toch komt.
“De wind voelt koud aan en jaagt me voort. De herfstbladeren, in hun mooiste kleuren rood en geel, jakkeren door de straat. In mijn jaszakken zoek ik mijn handschoenen. Ze zijn er niet. Ik voel de angst door mijn lijf gaan.”
Hoofdpersoon Britt is goed gekarakteriseerd, de rest blijft enigszins onderbelicht, maar dat is navenant aan het verhaal. De andere personages zijn feitelijk niet veel meer dan figuranten. Het verhaal draait voornamelijk om Britt, haar leven, haar gedachtegang en haar emoties. Knap wanneer je een verhaal, dat op redelijk eenzijdige wijze wordt belicht, zo boeiend kunt houden. Want dat lukt Verbraak. Water en wolfskers boeit, intrigeert en laat niet los.
“De donkere kringen en de afdruk op mijn wang probeer ik te verbergen met make-up. Het helpt niets. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een trillend, bang konijntje dat op een donkere weg in een stel helverlichte koplampen staart.”
De auteur hanteert overigens een fijne schrijfstijl die goed past bij de verhaallijn, waarbij ze knap weet te variëren in snelheid. Dan weer kabbelt het verhaal om vervolgens ineens flink gas te geven. De spanningsopbouw is daardoor bijzonder levendig en brengt de lezer naar een verrassende ontknoping.
De auteur
Anke Verbraak komt oorspronkelijk uit Roosendaal en woont inmiddels al 25 jaar in Nieuwegein. Al van jongs af aan schrijft zij verhalen. Op het moment dat ze besefte daar meer mee te willen doen is Verbraak schrijfcursussen gaan volgen, onder meer bij het UCK, en de Schrijversacademie. Water en Wolfskers is haar debuut en momenteel werkt zij aan haar tweede roman.
Uitvoering
Uitgeverij Godijn Publishing
ISBN: 9789493157934
Paperback, 316 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/
Maar dan duikt Oscar op, een oude jeugdliefde van Britt. Hij neemt contact met haar op voor de bezichtiging van een huis. Maar is dat de ware reden? Wanneer Britt hem confronteert met het verleden volstrekt zich een drama. Britt zwijgt in alle toonaarden over haar confrontatie met Oscar, maar de ontmoeting krijgt nog een staartje…
De keuze van Verbraak om Brit op alle fronten centraal te stellen is een goede en dat is tot in detail uitgewerkt, waaraan het feit dat het verhaal in de ik-vorm is geschreven, in belangrijke mate bijdraagt. Verbraak speelt een intelligent spel met de wisseling tussen heden en verleden. Het geheel kent soms een tergend trage voortgang, waarbij echter continu een onderhuidse spanning voelbaar is. Je weet dat er iets staat te gebeuren en verwacht elk moment een soort schrikeffect dat lang uitblijft, maar natuurlijk toch komt.
“De wind voelt koud aan en jaagt me voort. De herfstbladeren, in hun mooiste kleuren rood en geel, jakkeren door de straat. In mijn jaszakken zoek ik mijn handschoenen. Ze zijn er niet. Ik voel de angst door mijn lijf gaan.”
Hoofdpersoon Britt is goed gekarakteriseerd, de rest blijft enigszins onderbelicht, maar dat is navenant aan het verhaal. De andere personages zijn feitelijk niet veel meer dan figuranten. Het verhaal draait voornamelijk om Britt, haar leven, haar gedachtegang en haar emoties. Knap wanneer je een verhaal, dat op redelijk eenzijdige wijze wordt belicht, zo boeiend kunt houden. Want dat lukt Verbraak. Water en wolfskers boeit, intrigeert en laat niet los.
“De donkere kringen en de afdruk op mijn wang probeer ik te verbergen met make-up. Het helpt niets. Als ik in de spiegel kijk, zie ik een trillend, bang konijntje dat op een donkere weg in een stel helverlichte koplampen staart.”
De auteur hanteert overigens een fijne schrijfstijl die goed past bij de verhaallijn, waarbij ze knap weet te variëren in snelheid. Dan weer kabbelt het verhaal om vervolgens ineens flink gas te geven. De spanningsopbouw is daardoor bijzonder levendig en brengt de lezer naar een verrassende ontknoping.
De auteur
Anke Verbraak komt oorspronkelijk uit Roosendaal en woont inmiddels al 25 jaar in Nieuwegein. Al van jongs af aan schrijft zij verhalen. Op het moment dat ze besefte daar meer mee te willen doen is Verbraak schrijfcursussen gaan volgen, onder meer bij het UCK, en de Schrijversacademie. Water en Wolfskers is haar debuut en momenteel werkt zij aan haar tweede roman.
Uitvoering
Uitgeverij Godijn Publishing
ISBN: 9789493157934
Paperback, 316 pagina’s
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.
http://ht-c-communicatie.nl/
2
Reageer op deze recensie
