Lezersrecensie
Bucketlook
Hij had op zijn lauweren kunnen rusten.
Het ware hem meer dan gegund.
Maar neen, niet cruisen in een 540K Special Roadster, noch het bezoeken van de graven van Brel en Gaugin op Hiva Oa stond bovenaan de bucketlist van het Vlaamse stripfenomeen, wél het schrijven van een misdaadroman.
Dat zulks met arendsogen en niet geheel zonder vooroordelen zou bekeken worden, woog niet op tegen de droom.
En dat merk je.
Het credo ‘schrijf wat je kent’ indachtig voert Merho in zijn thrillerdebuut een succesvol schrijver op die bekender is onder zijn (ietwat goedkope) pseudoniem dan onder zijn eigen naam.
Ook de hele premisse - irritante, zelfingenomen regisseur verfilmt/verneukt een van zijn boeken - doet ons denken aan het debacle (*) dat Misstoestanden ooit was. Gelukkig voor hem onderging de regisseur van die flop niet hetzelfde lot als Arnold Dufilho, slachtoffer van dienst.
Wat zich vervolgens ontspint is het soort zorgvuldig geconstrueerde plot die je van een stripmaker annex gepassioneerd/gepensioneerd thrillerliefhebber kunt verwachten.
Degelijk. Vaak geestig anti-Antwerps.
Af en toe licht tenenkrullend anti-woke, maar als het grappig is, mag dat: "Hij staart ongelukkig voor zich uit met de blik van een vegetariër die geen groenten lust".
En… er is meer.
Want na twintig pagina’s wordt de plot plotsklaps onderbroken door een eerste fragment over een pauselijk conclaaf in 2099.
Intrigerend, dat zeker, maar wat heeft een wereld waarin eerst sinterklaas, later de kerstman, vervangen is door een genderneutrale winterpersoon, te maken met een dood-met-een-lookluchtje-aan van zeventig jaar eerder?
Dat kom je te weten als je je, zonder enige vooringenomenheid, laat meenemen door een man met een missie: een streepje op de bucketlist afvinken, maar wel zodanig dat hij meteen naast Dufilho - oeps - Deflo (en anderen ) kan staan.
Missie volbracht.
Maar laat ons hopen dat niemand op het idee komt om dit te verfilmen!
__
(*) https://depoort.com/nl/nieuws/kiekeboe-auteur-neemt-revanche-voor-geflopte-film
Het ware hem meer dan gegund.
Maar neen, niet cruisen in een 540K Special Roadster, noch het bezoeken van de graven van Brel en Gaugin op Hiva Oa stond bovenaan de bucketlist van het Vlaamse stripfenomeen, wél het schrijven van een misdaadroman.
Dat zulks met arendsogen en niet geheel zonder vooroordelen zou bekeken worden, woog niet op tegen de droom.
En dat merk je.
Het credo ‘schrijf wat je kent’ indachtig voert Merho in zijn thrillerdebuut een succesvol schrijver op die bekender is onder zijn (ietwat goedkope) pseudoniem dan onder zijn eigen naam.
Ook de hele premisse - irritante, zelfingenomen regisseur verfilmt/verneukt een van zijn boeken - doet ons denken aan het debacle (*) dat Misstoestanden ooit was. Gelukkig voor hem onderging de regisseur van die flop niet hetzelfde lot als Arnold Dufilho, slachtoffer van dienst.
Wat zich vervolgens ontspint is het soort zorgvuldig geconstrueerde plot die je van een stripmaker annex gepassioneerd/gepensioneerd thrillerliefhebber kunt verwachten.
Degelijk. Vaak geestig anti-Antwerps.
Af en toe licht tenenkrullend anti-woke, maar als het grappig is, mag dat: "Hij staart ongelukkig voor zich uit met de blik van een vegetariër die geen groenten lust".
En… er is meer.
Want na twintig pagina’s wordt de plot plotsklaps onderbroken door een eerste fragment over een pauselijk conclaaf in 2099.
Intrigerend, dat zeker, maar wat heeft een wereld waarin eerst sinterklaas, later de kerstman, vervangen is door een genderneutrale winterpersoon, te maken met een dood-met-een-lookluchtje-aan van zeventig jaar eerder?
Dat kom je te weten als je je, zonder enige vooringenomenheid, laat meenemen door een man met een missie: een streepje op de bucketlist afvinken, maar wel zodanig dat hij meteen naast Dufilho - oeps - Deflo (en anderen ) kan staan.
Missie volbracht.
Maar laat ons hopen dat niemand op het idee komt om dit te verfilmen!
__
(*) https://depoort.com/nl/nieuws/kiekeboe-auteur-neemt-revanche-voor-geflopte-film
1
3
Reageer op deze recensie